'.......'
အတူတူလမ္းေလ်ွာက္လာရင္း တိတ္ဆိတ္စြာ သူလွမ္းေပးလာသည္က ႏွင္းဆီပန္းအနီေရာင္ တစ္ပြင့္
'ခင္ဗ်ား သေဘာက်တယ္ မဟုတ္လား....'
ရိုးတံတိုတိုႏွင့္ ႏွင္းဆီနီေလးက အနည္းငယ္ ႏြမ္းခ်င္ေနၿပီ။
'ကေလးတစ္ေယာက္ ေပးလိုက္တာပါ'
လက္ႏွစ္ဖက္ကို အိပ္ကပ္ထဲ ျပန္ထည့္ရင္း သူကထပ္ေျပာသည္။ အနည္းငယ္ဥာဥ့္နက္ေနၿပီျဖစ္၍ လမ္းမက တိတ္ဆိတ္လ်က္....
'Babe မုန္းတယ္ထင္တာ'
'ဟင္.....ဘာကိုလဲ'
တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာမမွတ္မိ။ သူ ႏွင္းဆီနီကို မုန္းတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ဘာလို႔ထင္ပါလိမ့္....
'ကြၽန္ေတာ္ ဘာကိုမွ သက္သက္မဲ့ မမုန္းတတ္ပါဘူး...ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ေနာင္တမရဘူးလား...
ကားထားခဲ့တာကိုေလ''Babe ပင္ပန္းေနၿပီလား'
'ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ'
တအံံတၾသၾကည့္မိေတာ့ မ်က္ႏွာေလး႐ွံု႔ကာ ေျပာေနပံုက အသည္းယားစရာ....
'လာမၾကည့္နဲ႔...ခင္ဗ်ားသာ ကေလးလို မဆက္ဆံရင္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကေလးလို ခြၽဲေနမွာ မဟုတ္ဘူး'
'မင္းက ကေလးပါပဲကြာ....လာ....ကိုယ့္ေက်ာေပၚတက္'
'ေတာ္ပါ....'
'ဟင္...အိပ္ခ်င္တယ္ဆို....ဘာလဲ....ကိုယ္ မႏိုင္ဘူးထင္လို႔လား'
'အင္း....ဒီရက္ပိုင္း စားေလာက္အိပ္လိုက္နဲ႔ အရမ္းဝိတ္တက္လာတယ္....ခင္ဗ်ားက ဒီေန႔မွ ေနေကာင္းတာ'
'Babe ခႏၶာကိုယ္ေလာက္ေတာ့ကြာ....'
'ကြၽန္ေတာ္ ခ်မ္းလည္းခ်မ္းတယ္'
'အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေက်ာပိုးမယ္လို႔.....ေႏြးလည္း ေႏြးမယ္...အိပ္လို႔လည္း ရတယ္'
'Romantic boyfriend ႀကီးေပါ့ေလ'
ျပံဳးစစ သူ႔မ်က္ႏွာကို အတန္ၾကာေငးေနၿပီးမွ သူတမင္ စ ေနမွန္း ရိပ္မိေတာ့သည္။

YOU ARE READING
Ending
Fanfictionကြၽန္ေတာ့္ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ အဆံုးသတ္ကို ခင္ဗ်ား ဘယ္ေတာ့မွ ျမင္တတ္မွာ မဟုတ္ဘူး.... #sekai #kaihun #blank