You and I [Complete]

Chapter 37 Confuse

December 21, 2011

nakalipas ang aming fourth monthsary nothing as usual not like our past three monthsary. parang ordinary day lang sa kanya. nakakalungkot.

halos magiisang linggo na ko dito sa bahay nila renz or i shall say bahay NAMIN? feeling ko dito na ko nakatira. tumatawag sakin si mommy at pinapagalitan pero hinahayaan ko lang siya. I will live my life to the fullest!

pumasok si pao sa bahay na dala dala ang manila paper. nakikita kong excited na excited siya.

"this is it mga tol! ito na yung gagawin nating movie! lagot ang jamich satin!" he says those word with conviction. he post the paper at the wall and i can see the scripts.

"ganito yung story, masaya kayo together pero napapansin mo lagi siyang madaling mapagod at sumakit ang ulo tinatanong mo siya pero sabi niya pagod lang nagpacheck up si renz magisa at dun niya nakilala ang nurse at naging personal nurse niya din na pakilala niya sayo pinsan niya, at one time nakita mong si renz na walang saplot at kasama ang nurse na yun sa kwarto niya hindi mo alam na accident lang yun na planado yun ng babae na nagkakagusto na pala sa kanya, tumakbo ka paalis nagpakalayo layo hanggang sa makatangap ka ng news ky leah na may cancer si renz, syempre mahal mo kaya pinuntahan mo siya but then its too late matagal na palang may sakit si renz at stage four na cancer niya sa brain. hindi sinabi sayo ni renz kasi ayaw niyang magalala ka ayaw niyang kaawaan. napatawad mo siya at you make each day every most beautiful of it but then he wakes you up and saying his last words ayun tapos namatay siya sa kamay mo umiyak ka ng umiyak and the end" ang tragic ng story but it is good

"aaah okay maganda siya, so kailan tayo mag-sstart?" masaya ako kasi may gantong project ang tropa

"next week i need camcorder yung hd or dslr, i have team production na pero we will provide the materials that they need, pinakiusapan ko lang kasi sila na free lang ang t.f nila" he's seem so serious about this

"may pinsan ako they have two dslr, sana pahiramin ako" sabi ko

"meron kami nun ma, kaso walang battery" nakita ko na yun pero nagana pa yun last time

"the more dslr the better" sabi ni pao

"seryoso kayo diyan?" singit ni leah, i look at her para bang nagtataka siya na may gantong gagawin. ano bang nangyayari?

---------------

lumapit sakin si leah at niyaya niya ko sa labas

"can i talk to you? not here ha pwede sa playground?" kumunot ang noo ko ano kaya sasabihin nito mukang seryoso siya kasi agad siyang naunang lumakad palabas, sumunod naman ako sa kanya. naglalakad kaming papuntang park walang kibuan. anong meron sa kanya? parang ang layo layo na niya sakin. minutes later umupo ako sa swing at sumunod naman siya

"i miss you zizi! kamusta naman kayo ni renz?" i smiled. ung kaba ko nawala.

"we're good! eh kayo ni mark? kala mo ha. kayo na noh? ikaw ha" i smile ear to ear pati mga mata ko nakangiti pero siya walang reaction minsan ang hirap niyang basahin ang galing niya magpangap siguro kasi nature na niya yun or na-nurture niya lang? ay ewan! she's acting weird now a days.

"nope, we're not. he's my friend, a very special friend to me" she said sincerely

"oooh but i think you love him" i gigled.

"i guess so but our love is forbidden para bang we're meant to be but hindi kasi she's committed to someone else na para bang pang palipas oras lang ako pag nagaaway sila na kahit he loves me he wont love me the way he loves his gf right now" lumingon ako sa kanya at nakita kong mangiyak-ngiyak na siya, sa lahat ng tropa siya ang iyakin and i adore her because of that she can express her feeling by crying eh ako? hindi ako maiyak kahit na gusto ko!