Bölüm Altı: Bitmeyen Pişmanlıklar

130 12 38
                                    

Takım elbiseli adam, karanlık odanın içindeki masanın kenarında beklerken işaret parmağını masaya ritmik bir şekilde vurmaktaydı. "Demek Gwen kendini öldürdü? Kötü oldu..." Diğer eli de cebindeydi adamın. Kendi başına konuşmaktaydı kocaman odanın içerisinde. 

"O zaman planın ikinci aşamasına geçme zamanı geldi. Peter Parker'ın sevdiklerini ve kendisini öldürdüm. Sırada ise geriye bıraktığı mirası öldürme zamanı."

Kafasını kaldırdı adam ve gölgelerin içindeki silüet hafifçene kıpırdamış oldu. "Gel bakalım," dedi önündeki karanlığa karşı. 

Komutu vermesiyle beraber karanlığın içindeki bir takım kıpırdanmalar oldu. Ardından kısık sesli ancak kötücül bir kahkaha çıktı birbirine bastırılan bembeyaz dişlerin arasından. 

"Seni fazla benzetemedik ama olsun. Jackal'ın yaptığı büyü sayesinde seni gören herkes Peter sanacak. Tipin ve fiziğin fazla uymasa bile kostümü giymen ve güçlerine sahip olman yeter."

"Emredin." Karşı cevap sadece bu oldu. Oldukça düz, robotik bir ses ile hem de. 

"Yat ve dinlen asker. Yarın geceden itibaren Spider-Man'in insanlardan uyandırdığı bütün hisleri tek tek yok edeceksin."

Karşı cevap gelmedi. Sadece gölge kıpırdandı. Zemine değen ayak seslerin tıkırtısı sesleri yavaş yavaş takım elbiseli adamdan uzaklaşmaya başladı ve kapının açılıp kapanması ile sonlandı. 

"Plan harika işliyor," dedi adam parmağını hala ritmik şekilde masaya vurmakta iken. "Jackal'da bütün eğlenceyi kaçıracak. Geldiğin de ona hiçbir şey anlatmayacağım. Öğrenmen için kıvransın p*ç kurusu!" 

Bütün odayı dolduran bir kahkaha duyuldu. İnsanın kanını donduracak, yüzünü buz kesecek, kuşları kondukları ağaçlardan uçuracak bir kahkahaydı bu. Bir insanın atabileceği türden bir kahkaha değildi. Daha ölümcüldü, daha kötücüldü. 

Ertesi Gün

"Kostümün olmadan güçlerini kullanamazsın," dedi Fell ve masada yemeğini yemekte olan Gwen'in önüne not defteri fırlattı. "Bu tasarımı seveceğini düşünüyorum."

Plastik tabağının yanına düşen not defterine, saçlarını kulağının arkasına alarak baktı genç kız. Göz attığında ise bir kızın üstünde sadece ağlardan olma bir bikini içinde olduğunu gördü. Bakması can yakıyormuş gibi refleksle kafasını diğer yöne çevirdi. Gözünün kanayacağını hissetmişti bir anlığına.

"Bu olmaz. Fazla açık. Daha çok, beni koruyacak bir şeye ihtiyacım var."

Masanın kenarına yaslanan Fell parmak uçları kesik eldiven giymiş elini çenesine koydu. "O zaman bizim çelik yeleklerden giy. Punisher Spider olarak aramıza katıl?"

Tabağın içindeki yarı pişmiş fasulyeden bir kaşık daha aldı Gwen. Lokmasını ağzında döndürüp durdururken, "Hayır. Aynı ismi taşıyan üçüncü kişi olmak istemiyorum."

Çocuk, çenesindeki eli kaldırdı ve işaret parmağını Gwen'e doğru tuttu. "Buldum. Böyle gecenin rengine uyum sağlayacak bir şey. Siyah! Yanına iyi gitmesi için kırmızı. Üstünde kırmızı örümcek ağları olan siyah bir kostüm. Omuzdan göbek deliğine kadar kırmızı renkli ağlar ters üçgen şeklinde olacak. Kırmızı renkli. Nasıl fikir?"

Gwen kafasını salladı. "İçimi pek açmadı."

Bir gün geçmişti Gwen'in Electro ile Spider-Man'in videosunu izlemesinden beridir. Frank sürekli Gwen'den uzak durmaya çalışmıştı. Gwen de sebebini sormamış ve tepki olarak o da Frank'dan uzak durmaya çalışmıştı. Geçirdikleri günün öğlen vakitlerini sokakları gezerek ve ölü kaldığı vakitte nelerin değiştini gözlemleyerek harcadı.

Kimlik -- Gwen Stacy || Aranea #1.5Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin