Fe, Noy
Dunong na ‘yong pilit na ikinukubli,
mahahapding pawis na
dumadaloy sa ‘yong pisngi,
hapdi ng tiyang walang almusal,
kayod-kalabaw upang bukas na lamang
baka may makaing asukal.
Sampung pisos na umento
sa sahod ang hinihingi,
dagdag pambili sana ng bigas at galunggong,
at sa otso pisos na pamasahe,
subalit diwa mong umibig sa buhay,
kaya tinitipid na lamang ang asin at betsin;
batid ang nanginginig na kamay.
Bagkus, may liwanag sa gitna ng karimlan,
marapat lang na ika’y dakilain at itanghal,
sa pagsanib sa ‘yong sarili sa pabrika
o sa pagtayo ng edipisyo’y ‘sang dangal,
di alintana ang paglipas ng taon
sa mga paang walang dantay;
hihinto rin ang pag-ikot ng mundong
ginagisnan ‘pag namatay.
BINABASA MO ANG
PATIMPALAK sa Pagsulat ng TULA(Tagalog lang)
Poetryito na ang hinihintay mong break! :))) sali a!