KIŞ GÜNEŞİ~YavBah-EyFet-NazAt

3-}"Kor..🔥"

uzaydakimavisim345 e ithafen...💛🔥

----

/yavuz/

Cennetin dedikleri ile kadın ile birbirimize baktık. Sonra tekrar cennete döndüm.

-Kızım! Saçmalama. Senin okulun var zaten. Piyano çalıyorsun..

Cennet yüzünü eksitti..

-Sevmiyorum! Zorla yazdırdınız beni oraya! Ben dans etmek istiyorum Bahar abla ile baba! Annem olsaydı izin verirdi...

Gözlerim doldu..sonra karşımdaki Cennetin ellerini tuttum..

-Bende veririm! Sen yeterki iste canım kızım! Cennetim...Ama senin iyiliğini düşünüyorum ben. Alışık değilsin dansa falan.

Dansçı bahar konuştu.

-Sorun olmaz! Zaten burda dans hareketlerini öğretiyoruz..1 ay sonra muhteşem bir dans oyuncusu oluyorlar.

Ayağa kalktım.

-Siz mi?dedim.

Başını salladı.

-Şaşırdınız mı

-Hayır! Sadece kararsız kaldım. Bahar hanim!

-Bize güvenin..Biz çocuklara dikkat ediyoruz zaten!

Cennete baktım. O kadar istekli idi ki..Sanemden sonra ilk defa bu kadar istekli ve güçlü idi..Belki kafa dağıtır unuturdu acı cekmeyi.

Sonra bahara baktım. Güven dolu şeyler söylemişti. Sanırım sakıncası yoktu. Derin bir nefes aldım ve verdim.

-Tamam peki! Olur! Yarın başlasın.

-Güzel!dedi ve gülümsedi karşımdaki dans kıyafetleri ile olan Bahar...

Elini uzattı.

-Yeniden başlayalım. Bahar Kutlu ben.

-Yavuz Karasu!dedim asık Suratim ile ellerini sıktım...

-Şey yavuz bey! Ama dans günlerinde erkekler giremiyor...Annesi izlemeye gelsin!dediğinde öylece kalakaldim..

-Şey. Annesi yurt dışında. Olmaz!

-Şey o zaman siz aşağı kattaki kantinde beklersiniz ben Cenneti yanınıza getiririm.

-Peki. Sağolun bahar hanim!dedim istifimi bozmadan ve cenneti kucağıma alıp taksiye bindirdim..

Canım kızımın yüzü gülüyordu. İşte bu da içimde bir huzur oluşturdu. Huzur!

----

/bahar/

Yavuz Ve cennet gitmiş idi..

Aklım o kadar konuşmadan sadece bir şeye takıldı. Cennetin annesi yurt dışında imiş! Belki de terk etmiştir. Çünkü yavuz bahsedince canı sıkılıyor idi...

Neyse. Banane ya..Adı yavuzmuş birde.

Dans kıyafetlerimi çıkardım. Normal kıyafetlerimi geçirdim üstüme. Tam dışarı çıkacakken Aysu yanıma geldi.

-Bahar Hanım!

-Efendim Aysu?

-Çıkmadan şuraya bir imza lütfen. Dedi..

İmzayı attım ve konuştum..

-Çıkmadan söyle bir dahakine.. malum!insanlar dakik kişileri sever.dedim ve hızla arabama bindim.