HELLO.ÇOK MUHTEŞEM BIR BÖLÜMLE DAHA KARŞINIZDAYIM. İTHAF İSTEYENLER YORUMA "BEN" YAZABILIR. İLK YAZANA İTHAF EDERİM. TEŞEKKÜRLER!---
BAHAR
Yavuz,ile odaya girdikten sonra tam yatağa uzanacakken kapı çaldı.
-Ben bir kapıyı açayım tamam mı? Dedim ve aşağı indim. Kapıyı açınca karşımda darmaduman bir Nazlı duruyordu. Gözleri ağlamaktan şişmiş,kıpkırmızı olmuş ve makyajı akmıştı. Çaresiz bir şekilde bana bakıyordu. Süprizin olumsuz geçtiğini anlayınca ona sımsıkı sarıldım. Hiçkirik sesi kulaklarımı doldurdugunda ona daha çok sarıldım. Gözlerimi açtığımda kenarda Ateş bizi izliyordu. Nazlı'yı o halde görünce o da baya dağılmıştı. Ben Nazlıyı içeri aldım ve koltuğa oturttum. Ateş ise bahçede oturmuştu. Yavuz bizim sesimizi duyunca aşağı indi endişe ile.
-Bahar ne oldu?dedi ve yanımıza geldi. Nazlı'nın bu halini görünce ofladı.
-N'oldu sizin aranızda?
Nazlı konuşacak durumda olmadığı için Bahçedeki Ateşi gösterdim. Yavuz anlamış gibi başını salladı ve dışarı çıktı. Nazlıya sımsıkı sarıldım.
-Nazlı tamam,bak ağlamaktan helak oldun. Lütfen,ağlama.
Nazlı hickiriklarinin arasında konuşuyordu.
-Bir...Kalbin y-yok dedi. T-tamamen b-bitti...artık B-bahar.
-Tamam güzelim. Tamam bak hadi gel yukarı odana çıkalım. Sen bir duş al,ondan sonra uyursun,sabah seninle konuşuruz tamam mı?
Başını sallayinca yavaşça kalktık ve Nazlinin odasına girdik. Nazlı bir şey anımsamış gibi yatağa bakıyordu.
-Burda uyumuştuk. Dedi burukça tebessüm ederek.
-Son sabahımızdı belki de...Bir daha onunla asla uyuyamıyacağım. Kokusunu asla içime çekemiyeceğim. Gözlerine asla bakamıyacağım...Sesini duyamıyacağım. Dokunamıycam ben ona Bahar. Onsuz nasıl yaşarım ki? Onsuz nasıl hayat geçer ki? O kadar boşlukta hissediyorum ki...O kadar çaresiz,o kadar yanlız hissediyorum ki kendimi...Onsuz olmuyormuş. Olmuyormuş işte Bahar. Olmuyormuş.
Sırtını sıvazladım.
-Nazlıcım,sen şimdi duşa gir bunları düşünme. Bende sana pjama çıkaracağım tamam mı?
Başını salladı ve duşa girdi. O üzülünce bende üzülmüştüm. Dolaptan bir tane pjama altı ve üstü çıkardım. Ardından yatağa oturup Nazlı'yı bekledim.
---
YAVUZ
Bahçeye çıktım. Ateş bankta,elleri cebinde dalgın bir şekilde yere odaklanmıştı. Yanına oturdum. Beni görünce derin bir iç çekti.
-Ateş...Ne oldu aranızda sizin?
Başını iki yana salladı.
-Abi bak gerçekten iyi değilim. Lütfen üstüme gelme.
Boynuna dokundum.
-Oğlum ben üstüne gelmiyorum ki. Sana ne yaşadığınızı soruyorum. Yanında olmak istiyorum kardeşimin.
Derin bir iç çekti Ateş ikinci defa. Dertliydi galiba. Oldukça hemde.
-Çok üzdüm onu,kırıcı şeyler söyledim ona abi. Nasıl bir daha görücem onu? Onunla uyuyamiycam. Kokusunu içime cekemiycem. Onu göremiycem. Dokunamiycam. Nasıl yaşanır ki böyle? Onsuz olmak çok zor be abi. Sen Bahar'sız yaşayabilir misin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIŞ GÜNEŞİ~YavBah-EyFet-NazAt
FanfictionŞimdi bana öyle bir şeyler,söyle ki durup dururken...Tam hayattan vazgeçerken beni aşka inandır..🌹