KIŞ GÜNEŞİ~YavBah-EyFet-NazAt

28-}"Benimle Evlensene."

Oy ve yorumları unutmayın, iyi okumalar.

---

BAHAR

Olanların üzerinden 3 gün geçmişti. Yani,Yavuzların içip evimize geldiği günün üzerinden. 3 gündür sadece evde oturuyordum. Eylem ve Fethi barıştığı için Eylem mutluydu. O mutlu olduğu için beni de sevindirmişti bu haber. Nazlı ve Ateş'tende bir umut vardı. Ama bizde ne umut,ne de bir şey vardı. Öylece kalmıştık. Duraksama gibi bir şeydi sanki. Ne yaşıyorduk bilmiyorum. Elimdeki kahveden bir yudum alarak ofladım.

-Kızlar ya. Ne yapacağım ben? Cidden hiç bilmiyorum. Nasıl affettircem kendimi Yavuza? Nasıl eskisi gibi olacağız? Böyle olmuyor ya.

Nazlı Üzgün bir şekilde bana baktı.

-Sizdende bir umut olabilir mi?

Başımı iki yana salladım.

-Yok gibi. Yavuzda o inat varken bizde umut olması çok zor. Of ya. Bu kadar zor olmasına ne gerek var? Mutlu olmak istiyorum ben onunla. Evlenip,hayatımızı birleştirelim istiyorum. Çocuk falan yapalım. Ne güzel olurdu ya. Aile olurduk. Ama şimdi böyle ayrı ayrı olmuyor ki ya.

Eylem gülümseyip öne eğildi.

-Bir dakika,bir dakika. Sen Yavuz'la evlenmek mi istiyorsun?

Utançla başımı sallayıp tebessüm ettim. Nazlı,gülümseyerek Eylem'in koluna hafifçe vurdu.

-Ya kızım,utandırmasana kızı. Her ilişkide olur böyle şeyler. Hem evlenmek istemesi çok doğal yani.

Nazlıya bir öpücük gönderdim. O da gülümseyerek aynı şekilde bana öpücük gönderdi. Eylem yine sinsi bir şekilde güldü.

-E evlenmek istiyorsan teklif et o zaman.

Kaşlarımı çattım.

-Kızım iyice şaşırdın ha sen!? Evlenme teklifi bu,boru değil. Nerde görülmüş bir kızın,adama evlenme teklifi ettiği. Prensip olarak uymuyor yani kızım. Şimdi Bahar gidip yavuz abinin önünde diz çöküp yüzük mu uzatacak? Çok komik.

Eylem gözlerini devirdi.

-Ya kızım, illa diz çökmesi mi gerek? Evlenmek istiyorsa teklif etmesi lazım. Yoksa bu Yavuzun inadı bin yıl geçmez ohoooo. Bahar o zamana toprak olur,toprak.

Eylem'in fikriyle gülümsedim.

-Kızım güzel fikirmiş bu ya. Ama ya evlenmek istemezse?

-O da onun salaklığı Bahar'cım. Eh,o zaman,sen yoluna,o yoluna gider. Başka çaresi yok.

Eyleme başımı salladım. 

-Ya. Acaba evlenmek istemem doğru bir karar mı? Fazla erken değil mi ya?

-Sen önce bunu biraz düşün bence. Ama iş işten geçmesin benden söylemesi. Dedi Eylem.

Başımı salladım. Ofladım. Her şey neden bu kadar zor olmak zorundaydı? Düşündüm ve düşündüm. Evlenmek çok güzel bir şeydi. Sonuçta sevdiğin adam ile hayatını birleştiriyorsun. Mutlu oluyorsun. Ama ya biz anlaşamazsak? Birçok ortak yönümüz vardı Yavuz'la. Ama evlilik basit bir şey değildi. Telefonumu elime aldım. Arayamazdım ama mesaj atabilirdim.

"Biliyorum bana kızgınsın,ama acil bir şey var. Saat 8'de bizim için en özel olan yere gel."

Gülümsedim. Bizim için en özel olan yer...Galata Kulesi...Bana aşkını itiraf ettiği yer. Çok özel...Umarım bulabilirdi. Gülümseyerek Eylem'e ve Nazlı'ya baktım. Ardından düşünmeye başladım.