თავი 4

459 69 10
                                    

03:17

საბანში რულეტივით გახვეული ჯეისი გაშეშებული წევს და მთელი ძალით ხუჭავს თვალებს იმის იმედად, რომ უდარდელად დაეძინება.

მაგრამ ერთი და იგივე მოგონება ამის უფლებას არ აძლევს.

გრძნობს როგორ უახლოვდება ის მას...

გრძნობს მის სურნელს ...

მის სუნთქვას, რომელიც მის კანს ნაზად ელამურება...

ხედავს,თუ როგორ უახლოვდება სქელი, ვარდისფერი ტუჩები მისას..

გრძნობს, როგორ უხურს სახე..

და გული არაამქვეყნიურად უცემს...

ეს ერთი წამი საუკუნედ იქცა...

და საბოლოოდ ქვიშის საათიც ჩაიცალა...

მისი გაყინული ტუჩები, თბილმა ბაგეებმა შთანთქა და მისმა თითქოსდა გაჩერებულილმა სისხლმა, მთელს სხეულში სადიამოვნოდ დაიწყო სრბოლა.

წამში კი ეს ყველაფერი გაქრა...
გაქრა და დარჩა როგორც წარსულის მოგონება...
მტკივნეული მოგონება...

ჯეისმა სწრაფად გაახილა თვალები.

ნუთუ მეტი უნდოდა?!

არა, არა..

ეს ხომ მისი ძმაა

მისი ტყუპისცალი.

რომელსაც სიყვარული არ შეუძლია.

და მხოლოდ გართობისთვის ცხოვრობს.

ყოველ შემთხვევაში ასე ფიქრობდა, სანამ მათ დაინახავდა...

ჯეისმა გვერდზე გაიხედა და სიცარიელეს მიაშტერდა.

არ არის...

არ დაბრუნებულა...

სად არის...

ან ვისთან..

ვისთან?

აქამდე ამ კითხვას არასოდეს შეუწუხევა..

ახლა კი...

ახლა რა შეიცვალა..

დერეფანში ნაბიჯევის ხმა გაისმა, რომელიც ნელ-ნელა უფრო ახლოვდებოდა.

TwinsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora