Twins

თავი 17

სკოლა,

სკოლა

და ისევ სკოლა.

ეშმაკმა დასწყევლოს.

სეჰუნმა მაღვიძარა ოთახის მეორე  ბოლოსკენ მოისროლა და ბალიში თავზე დაიფარა.

მაღვიძარა კი რეკვას არ წყვეტდა.

-ჯანდაბა! ჯეის! მოაკეტინე!

ჯეისი თვალს არ აცილებდა თავისი ძმის ქმედებებს.
გუშიდელიდან, რაც ბექიონისგან დაბრუნდა, უცნაურად იქცევა.

უაზრობებზე ღიზიანდება.

ყვირის.

რაც წინ გადააწყდება, ერთი ხელია მოსმით ანადგურებს.

ჯეისი კი ხვდება.

რაღაც მოხდა...

მაგრამ რა, ამაა მას ვერ კითხავს..

-სეჰუნ...სკოლაში წასვლის დროა..
-არსად არ მივდივარ.

სეჰუნმა ზურგი იცვალა და თვალები დახუჭა.

ჯეისმა ჭოჭმანით საბანი ოდნავ გადახადა და ხელი მის შიშველ ზურგს შეახო.

-სეჰუნა...

სეჰუნის სუსტი წერტილი...
მის ზურგზე ხელის სასიამოვნოდ სრიალი და მისი სახელის გამომწვევად ყურთან ჩაჩურჩულება.

ჯეისი ბინძური თამაშით აპირებდაბა მის დაყოლიებას?!
ჰაჰ, უფლებას ვერ მისცემდა ასე ადგილად გაემარჯვებინა.

სეჰუნმა ჯეისს თვალი თვალში გაუყარა და მონოტორულას თქვა.

-ხელი. ან მომაშორე, ან მალე სხვა რამეში გამოგაყენებინებ.

წარბი აუწია და ეშმაკურად გაიღიმა.

ჯეისი დაიბნა.

ის რა..

-What the...!

ჯეისმა ხმამაღლა შემოსძახა და შეშინებული უკან გადსგორდა.

სეჰუნმა მის რეაქციაზე თავი ვერ შეიკავა და სიცილი აუტყდა.

-აჰჰ~ პატარა ძამიკო~ საშინლად საყვარელი ხარ~

ჯეისს თვალი ჩაუკრა და საცვლის ამარა სააბაზანოსკენ გაემართა.
საწოლზე კი ლოყებაწითლებული ჯეისი დატოვა, რომელსაც თავისი ძმის სიტყვები უტრიალებდა თავში და ხელებს თვალს ვერ აცილებდა.