ის წავიდა..
რა თქმა უნდა..
ეს ხომ ბექიონი იყო..
ადამიანი, ვის გამოც სეჰუნმა ამდენი გამოიარა.
ჯეისს მკრთალად გაეღიმა.
მაგრამ მისმა გულმა თვალთმაქცობა ვერ შეძლო.
ზედმეტად მგძნობიარე იყო იმისთვის,რომ ეს სიტუაცია ნორმალურად მიეღო, ან მისთვის ყურადღება არ მიექცია.
უბრალოდ დაწვა და ეცადა მშვიდი ძილისთვის მიეცა თავი...
მაგრამ რამდენად გამოუვიდა ეს...
სეჰუნი კი მთელი სიჩქარით მიაქროლებდა მანქანას გადაჭედილ გზაზე...
თავში მხოლოდ ბექიონის ტირილის ხმა უტრიალებდა და სიბრაზისგან კბილებს ერთმანეთს აჭერდა.
ერთი შესახვევიც...
იმედია ისევ იქაა..
არაფერი სჭირს...
სეჰუნს გული გაუჩერდა.
რა მოხდებოდა თუ ბექიონი...
სისწრაფეს უფრო უმატა და ბექიონის სახლის წინ სწრაფად დაატორმუზა,მანქანიდან გოფრინდა და სახლში შევარდა.
-ბექიონ!
არეულად სუნთქავდა.
თვალი სწრაფად მოავლო მისაღებ ოთახს და დივანზე მოკუნტული სხეული შეამჩნია.
-ბექიონ...
ტიროდა..
ესმოდა მისი ჩუმი ქვითინი...
ბექიონმა სეჰუნის ხმაზე ცრემლები სწრაფად მოიწმინდა და დივანზე წამოჯდა.
-სეჰუნ...მაპატიე...
სეჰუნი სწრაფი ნაბიჯით მივიდა მასთან და მის წინ ჩაიკეცა.
-ბექიონ...
მისი მოციმციმე თვალები სრულიად ჩამწრალიყო...
თვალები დასიებოდა ტირილისგან...
აწითლებული ტუჩებზე კი სისხლის ლაქა ჰქონდა...-ჩანიოლი...
-რა გააკეთა! მითხარი!პასუხს ვაგებინებ ამისთვის!
YOU ARE READING
Twins
Randomბურუსმა მომიცვა..უცნობმა გრძნობებმა იჩინა ჩემში თავი...პირველად ნამდვილად შემიყვრდა... მაგრამ ჩემი სიყვარულის ისტორია დაწყებამდე დამთავრდა...ის ჩემი ძმაა...ჩემი ტყუპისცალი... და ამისთვის ვწუხვარ...