თავი 9

375 69 3
                                    

პატარა სხეული ქაის მკლავებს მოსწყდა...

ქაიმ თვალები შეშინებულმა გაახილა და მის წინ მდგარ მაღალ ფიგურას მიაშტერდა, რომელსაც ათრთოლებული ბექიონი თავის მკლავებში გამიემწყვდია.

-სეჰუნ...

სეჰუნს მისთვის არც კი შეუხედავს.
მისი გონება სულ სხვა სამყაროს ეკუთვნოდა ამ წუთას.
ფიქრობდააა არაფერზე, გარდა ერთისა...

სიბნელე..
სიცარიელე...
მარტოობა..
გაუსაძლისი ტკივილი...
არავინ...
სისხლიანი...

სეჰუნმა ხელები უფრო მჭიდროდ მოკიდა ბექიონს და იატაკიდან თვალმოუცილებლივ გულში ჩაიკრა.

მას ეშინია..
იცის, რომ ჯეისს ეშინია...
სინარტოვის...
და სიბნელის....

მან კი ის გონებადაკარგული დატივა იქ...

სრულიად მარტო...

-ქაი. ბექს მიხედე!

სეჰუნმა ბექიონს ხელი გაუშვა.
პირველად მის ცხოვრებაში, ბექი გაუშვა...
სხვის გამო..
მის გამო..

სეჰუნი ადგილს წამიერად მოსწყდა და იმ დაწყებლილი ოთახისკენ გაიქცა.

მირბოდა, თითქოს მისი სიცოცხლე ამაზე იყო დამოკიდებული.

ფეხები ეკეცებოდა, მაგრამ არ ჩერდებოდა.

გონებაში მხოლოდ მისი ტკივილნარევი სახე უტრიალებდა.

ახსენდებოდა როგორ ურტყამდა..
როგორ შეჰყურებდა ხმაამიუღებლად და არაფერს აკეთებდა მის შესაჩერებლად.

-აიშ!! სეჰუნ!! იდიოტი ხარ!!

სეჰუნმა სირბილს უფრო აუჩქარა და აკანკალებული ხელით შეაღო კარები.

ყველაფერი ისევ ისეა...
სიბნელე...
სიცარიელე..
და მისი სისხლიანი უმწეო სხეული....

სეჰუნს ამის დანახვაზე ფეხები მოეკვეთა და ჩაიკეცა...

თავი ურჩხულად იგრძნო...

მის დალირჯებულ სხეულზე სისხლის წვეთები შემშრალიყო...

მისი ულამაზესი ნაკვთები უბრალოდ დასიებებითა და სისხლის მოთხუპნულიყო...

TwinsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora