Twins

თავი 19

ეს თვალები.
მწველი მზერა.
რომელიც, როგორც ყოველთვის,ჩემი ძმისკენაა მიმართული.
მაგრამ ერთი განსხვავებაა.
ახლა ამ გამომეტყველებებში ბიჭების პირდაღებულ საახეებსაც შეამჩნევდით.
რა თქმა უნდა ეს სეჰუნის გარეგნიბას არ გამოუწვევია.
დიახ, მისი მანქანა.
ყველა მის ახალ მანქაას მიშტერებოდა.

მაინც რას ხედავდნენ  მასში ასეთ განსაკუთრებულს?

ის ხომ უბრალოდ ერთი ჩვეულებრივი მანქანა იყო.

მხრები ავიჩეჩე და სკოლის შესასვლელიკენ დავიძარი.

-მარტო არ დამტოვო, თორემ ჩემს თავს წაგართმევენ,პატარავ~

ტანში დამბურძგლა,როცა ვიგრძენი სეჰუნი სუნთქვა ჩემს კისერზე...

ენა დამება.

სიტყვებს ვერ ვუყრიდი თავს.

-ჰაჰ, დამითმიხარ.

სეჰუნი შეჩერდა.

ჯანდაბა...

ტუჩზე ძლიერად ვიკბინე.

რა ჯანდაბა თქვი ო ჯეის...

-'დამითმიხარ'? გასაგრბია.

მის ხმაში სუსხი იგრძნობიდა..

დასერიოზულდა..

ყველაფერი გავაფუჭე..

ამას მივხვდი..

სეჰუნმა მხარი გამკრა და დერეფანს გაუყვა.

არ მოუხედავს..

-ჯეიჯეიიიიიი~დაბადების დღეს გილოცავ, დიდო ბიჭოო~

შიუმინის მომღიმარმა სახემ სეჰუნის სილუეტი დაფარა.

მკრთალად გამეღიმა და პატარა სხეულს მჭიდროდ ჩავეხუტე.

-მადლობა, მინიი~
-დღეს კლუბში ვიკრიბებით, ხომ ასეა?~

ჩამეცინა

რა თქმა უნდა, როგორც ყოველთვის ბოლოს მე უნდა მეზრუნა გონებადაკარგულ, დარეტიანებულ ბიჭებზე.

-იეპ~
-აჰჰჰ~ სწორედ ეს მინდოდა~

შიუმინმა ეშმაკურად შემომხედა, მხარზე ოდნავ მომიჭირა და თვალისდახამხამებაში სადღაც გაქრა.