The Heart Hitter (Completed)

Hit 32

"Will you marry me, Isabella Janine Ferrera?"

Julian asked. Hinahabol ko parin ang paghinga ko dahil sa nakakawindang ng mundo na ginawa namin ni Julian at masakit din ang pang-ibabang parte ng katawan ko. But I don't mind it, what's matters to me now is the sexy and naked Julian whose kneeling in front of me, waiting for my answer. Makikita ang ibat-ibang emosyon sa mukha niya. Julian looked tense, happy, excited, and wanted. Hindi ko nga alam kung saan ako titingin - sa 'thing' niya na nakatutok sa'kin o sa singsing na nasa small box na hawak niya. In the end, I looked through his beautiful blue eyes. I smiled.

"Yes... Yes. Yes. Yes, I will marry you, Julian." Sagot ko.

Nanlaki ang mga mata ni Julian nang marinig ang sagot ko. Napatayo siya bigla. "Yes?... Yes!"

Nagulat ako nang tumalon siya habang napapasuntok sa ere. Para siyang isang basketball player na naka-three-point shot sa last minute ng game. Mababakas sa mukha ni Julian ang saya. Kaya naman hindi mapigilang magwala ng mga paru-paro sa tiyan ko at heto na naman ang pakiramdam na umuulan ng puso. Uminit naman ang pisngi ko nang matuon ang tingin ko sa 'thing' between Julian's thighs - it's jumping with Julian, too! Parang nanuyo bigla ang lalamunan ko.

Tumabi sa'kin si Julian at isinuot ang singsing sa ring finger ko. Hindi mawala-wala ang ngiti sa mukha niya. Hinalikan niya ang kamay ko na may suot nu'ng singsing. It's a simple diamond ring. Julian really knows that I'm not into expensive stuffs. I wonder, sino kaya ang kasama niya na bumili nito? Iniangat ko ang tingin ko at ngumiti kay Julian. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at binigyan ako ng isang masuyong halik.

"I love you, soon-to-be Mrs. Hernandez. I'll make sure that you will feel how important you are to me, every milliseconds of your life. Ikaw ang mundo ko, ang kalawakan ko, ang kasiyahan ko, ang buwan at araw ko. You are my life, Belle. And I can say that, you're finally mine."

"I already told you that I'm all yours, eversince. Bakit ba ang kulit mo, Julian ko?" Sabi ko. Napakamot siya sa ulo niya at marahang tumawa. "Pero kahit na ang kulit mo, I will and forever love you, too, Julian."

Umabot na yata sa tenga ang mga ngiti naming dalawa. I can stay like this for forever - me and Julian, smiling and looking so madly inlove at each other. Hindi ko naman mapigilang mapakagat-labi nang maramdaman ang 'thing' niya na tumutusok sa hita ko. Panira ng moment ang massive 'thing' niya. Naisip ko kung may ikakainit pa ba ang pisngi ko dahil buong gabi na yata ang pag-init nito. Napatili ako bigla nang ihiga ako ni Julian at dumagan sa'kin.

"It isn't dawn yet, Belle. As I said, I'm going to make you scream 'til dawn. Be ready for more rounds, prinsesa ko." Paos niyang sabi na may kasamang pilyong ngiti.

Napangiti nalang ako sa kalandian ni Julian. Well, I think we have to work - really hard - to grant our family's wish. And it seems that I'll be voiceless tomorrow. Argh!

-----

I woke up feeling whole and wonderful. Bumungad naman sa'kin ang makinis at malapad na dibdib ni Julian. Nakaunan ako sa braso niya habang ang isang kamay niya ay nakayakap sa'kin. Iniangat ko ang mukha ko. My Julian is fast asleep. Umangat ang isang kamay ko para haplusin ang mukha niya. I'm not Alice, but Julian was able to take me to Wonderland last night. And he really rocked not only my world but my whole system.