Evin bahçesinden girdik...
Bahçe o kadar büyüktü ki nasıl anlatsam..
Normal bir bahçenin kaç katı desem bilemedim...
Bahçeye dalarak giderken bianda önümüze kocaman kapılı bir ev çıktı..
Resmen eve büyü
lenmiştim...👻
Bu bahçeden bile çok büyüktü..
Aman ALLAHIM nere geldim saraya mi yoksa dedim içimden...
Evin içerisine girdik..
Ev sanki muze ne ararsan var...
Aman alt üstü bi ev işte..
Adam hizmetciye küçük hanima odasını gösterin diyerek beni odaya çıkardılar...
Odadan içeri girdim hayatimda olsa böyle bir oda bulamazdım..
Çünkü hayatta hiç boyle bir odam ve evim olmamıştı...
Kapıyı orttum yatağın üstüne çıkıp zıplamaya başladım..
Ilk kez boyle neşeliyidim ve mutlu olmuştum...
Biraz eğlendikten sonra bavuldan eşyaları çıkarıp dolaba koydum...
Sıra zarfa gelmişti sonunda okumak için bu iyi bir fırsattı..
Zarfı açtım katlanmış şeklindeki kagidi yavaşça açmaya başladım...
Kağıdı actimda ise içinde "sen benimsin kimsenin olamazsın diyorudu" noluyo dedim kendi kendime bunu bana veren kızdı..
Acaba birimi yazdida onla gönderdi düşünürken...
Bu düşündüğümu içimden deilde dıştan normal olarak söyleyince o genç adamda haliyle duymuş ve bana dediği şey ise..
Sen benimsin kimsenin olamazsın dedi...
Nasi ya senmisin bunu yazan demeye kalmadan..
-"Evet benim zorununami gitti"dedi.
Hayır olamaz sen beni tanimiyosunki sen bunlari ne hakla soylebilirsin dedim ve bana dediği tek şey...
"Seni seviyorum"..
Hayattaki en değerli varlığımsin diyerek odadan çıktı kapiyo örtü ve beni odaya kitledi...
Defalarca bağırdım çıkarın beni dedim..
Kimse beni duymuyorda bu odada mahkum gibi bırakıp gitmişlerdi..
Genç adam içeriye girdi kolumdan tutu...
Canımı actiyorsun birak beni..
Gözlerim içine bak...
Bakmiycam dedim..
Bak dedim diyorum sana baksana...
Zorlada baktirmis olsada gozlerinin büyüsüne kapılıp gittim...
