"Derecesine"
Sebepsizce düşünmeye başladım...
Gerçekten ona olan ihtiyacımı hissediyormuydu ki acaba...
Belki de evet hissediyordu...
Hayır hayır böyle birşey olamaz çoktan unutmuştur diye takrardan düşünme koyuldum...
Sıkılmaya başlamıştım aynı şeyleri düşünmekten...
Biraz başımı kaldırıp tavana bakmaya başladım...
Birdennn sesiz de olan telefonumun titreşim sesini duyup irkildimm...
O da neydi derken defalarca bildirim sesi gelmeye başladı...
İçim de hafif ürkek duygu karmaşası olmuştu ...
Korkamaya başladım...
Hele de uzun zaman sonra...
Beklemek en doğru şeydi...
Sessizce bir köşeye oturup kenara çekildim...
Öylece durmaksızın hayal alemine dalıp gittimmm...
Kapının tıkırdamasıla bi anda oturduğum yerden sıçrayıverdim...
Kısa da olsa duraksadım...
Sonra ard arda zil çalmaya başladı...
Kimdi ki acale edermiş gibicesine alacaklı gibi kapıma dayanmıştı...
İçimden söylenerek yavaş adımlarla indimm...
Korkmuş bir ses tonuyla siz de kimsiniz demeye kalmadan...
Kapı kendiliğin den açılıverdi...
Ve öylece baka kaldım...
Uzun bir süre kendime gelemedim...
Bir şeyi söylemek olursa bu sefer iç sesim yanılmamıştı...
Sonunda eski düzene geçişmi yapıyordum acaba...
Asla hayatımın en büyük hatasını geri getiremezdim ki beni bırakıp giderek...
San ki...
Devamlılığı devam edercesine bi bakışma oldu aramızda...
Ama...
Off bi türlü sonunu getiremiyorum...
Bu nasıl bi duygu...
Tek bir şey nefretime kavuşmuştum aylar sonra...
