Bırak Peşimi

55 7 0
                                    

Derin bir uykuya dalmışken birden telefonumdan ses geldi...
Yorgunluktan gözümü bile açamazken telofona nasılda bakacaktım..
2. Bi ses geldi derken ardından defalarca...
Buneydi şimdi bütün keyfimi bozuyor ve alt üst ediyordu eniyisi bakmakti..
Şifremi girdim açtım ve Egeden bir sürü mesajlar yağmaya başladı ardı ardına...

Bi okumaya başladım "neredesin mira,nereye gittin,sana söylüyorum, beni bırakıp nere gidebilirsin"diye bir çok ardinsiz ve umursanmayan mesajlar..
Hemen bi engellemem lazımdı bide tam mutluluğu bulmuşken ona mutluluğumu bozduramazdım...

Bir süre sonra aşağıdan "mira kuzum yemek hazır hadi gel  tat bakalım yemekleri "diye seslenmeye başladı dedem..
"Peki dedeciğim hemen geliyorum "diye seslendim asagiya doğru...

Hemen telefonumu komple kapatıp aşağıya indim..
Uzun zamandır burnuma böyle kokular gelemiyordu...
Nerden bilcemki hiç bana yemek yapan olmadiki hayatımda neyse söylemek istemiyorum artık eskileri...

Hemen dedemin güzel ellerinden yaptığı yemekleri bir bir yedim ve hepsine bayildim ona su sözleri ilettim "sen nasıl insansın yaa herşey geliyor elinden melek dedem"dedim kalbimdeki tüm sevgiyle...
Dedem ise"melek kızım uzun zamandır sana yapmak istediğim hayelleri gerceklestiriyorum annen ve babanda yapamadım ama"gerisini getiremedi...
Sanki kelimeler boğazına düğümlenmiş gibiydi..
Bende sonunu getirsin diye ısrar etmedim...
Ve dedeme "şimdi yapıyorsun dedeciğim takma kafana..dedim
Dedem ise mutluk tebessümü ile beni aydınlattı ve yemegimize kaldimiz yerden devam ettik...

Masayı beraber toplayıp, bulaşıkları yıkadıktan sonra biraz oturup sohbet etmeye başladık..
Dedeme "ddedeciğim ben kendi telefonumu kullanmak istemiyorum artık eskiye dair hayatımda olmasına katlanamıyorum"dediğim an...
"Ben önceden herşeyi ayarladım ve buda yeni telefonun ve numaran"dedi...
Bende sevinç çığlıkları koptu ve dedeme hemencecik sarıldım "nasilda biliyor küçük meleğini "dedim...

Ve dedemin dizine yatarak bana bi masal anlatmasını istedim...
Daha anlatamaya baslamadan dalivermisisim...

Kalktıgımda ise odama çıktım dedeme"dede biraz dinleneceğim ve su telefon ayarlarını yapacağım "dedim...
Dedem "peki melek kuzum" dedi ve yukarı çıktım...
Odama girince telefonumu açıp bi baktım bir sürü mesajlar hepside Egeden...
Artık bu işe bir son vermeliydim diye bende ona yazmaya başladım...
"Bitti bundan sonraki hayatında ben yokum ,peşimi bırak istemiyorum seni dostum yeni hayatında başarılar dilerim "diye iletme yazdım...
O anda telefonu kırıp attım..
Kurtulmuştum sonunda bundan da..
Bundan sonraki hayatimda bana başarılar bana..
Büyük bir mutlulukla yeni telefonuma odaklanıp kendimi avutmaya başlamıştım çoktan...

İnsanlara AlışmayınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin