Ohh be uzun bir yolculuğun ardından sonra sonunda yere inebildik..
Bi kaç kontrollerden sonra hava alanın kapısına çıktım ve dedemi sabırsızlıkla beklemeye başladım...
Uzun zaman sonra acaba dedem beni nerden tanıyacak diye düşünürken..
Arkamdan bir ses "mira mira diye bağırıyordu"...
Arkamı bi döndüm beyaz saçlı, beyaz sakallı bir adam..
Işte bu benim dedem olmalıydı derken hızlı adımlarla yaklaşma başladı...
Yanıma gelir gelmez sariliverdi ve saçlarımı okşadı..
"Hiç değişmemiş benim ipek saçlı kızım"dedi bana sevgiyle...
Ilk defa bana böyle bir insan sevgi cümlecikleri kuruyordu..
Birazcıkta olsa hasretimizi giderdikten sonra hemen dedemin özel şoförlü arabasına binip evine doğru yol almaya başladık...
Ben aklımdan düşünüyordum..
Böyle bir insanın evi nasıldır diye derken eve de geliverdik...
Ama dedemin evi zenginler gibi büyük, gösterişli,ihtişamlı evler gibi değildi..
Birazcık ayıp olcak ama yaşlıların rüküş,sade kendince olan evlerine benziyordu...
Tek bi iyi yönü vardı 2 katlı ve büyük bir bahçesi vardı..
Neden bu çok paranın içinde ihtişamlı bi evi yoktu diye düşündüm kendi kendime...
Aslında bu evde kötü deildi hoş ve birazcık küçüğe benziyordu..
Evin içine girdimizde ise heryerde resimler, antika eşyalar ve sanatsal şeyler...
Gerçeği söylemek olursa müze ev diyebiliriz..
Demekki dedem sade bir adammış...
"Hadi kızım sen odana git yorulmustursun"dedi..
Bir sorun vardı ben odamın nerde olduğunu bilmiyordumki...
Dedeme de bunu belli etmek istemiyordum..
Derken "ayy yavrum sen nereden bileceksin odanı yaşlılık böyle bir şey evladım"dedi...
"Sorun yok dedecim hem sen yaşlı deilsin ki ayrıca çok karizmatiksin "dedim..
Dedem gülerek sana odanı gösteriyim diyerek merdivenlerden yukarı çıktık...
Kapının önüne geldik "burası küçük kuzum odan bak bakalım guzelmi"dedi...
Kapıyı bir açtım oneydi öyle..
Dedem nerden bilebilirdiki benim tarzımı tam benlik bir oda...
Resmen göz kamastiriyordu..
Dedem "evladım ne oldu büyülendin odaya "dedi gülerek...
Canım dedem ne buyulenmesi kapıldım odaya iste bu benim dedim ve hiphizli boynuna sarıldım...
"Düşüreceksin küçük meleğim beni "dedi...
Çok sevdim odayı dedeciğim çok teşekkürler..
"Sana bunlar az bile meleğim neyse yoruldun dinlen yemekte aşağıya inersin "diyerek odadan çıktı..
En çok sevdiğim şeyi yaptım yatağın üzerine çıkıp zıplamaya başladım...
Ama bir şey beni üzmeye yetti..
Genç adam aman ne genç adamı be Egenin bana verdiği odada onun yatagindada böyle büyük mutluluk içind e zıplamıştım...
Kendine gel bitti gitti o günler sen bundan sonraki dedenle olan hayatına bak ve mutluluğunu sürdür diyerek yatağa yatıp dinlemeye başladım uzun bir yolculuktan sonra...
