Çünkü Sen(Geceme Gündüz Oldun.)

12 bölüm(KUZEY)

Yeni Bölüm

Hayat karşımıza ne süprizler çıkarıyordu.

hiç birgün diğer birgünü tutmuyordu.

bir süprizdi bizim için herşey.

ilerleyen bu yolda bizde masumca ilerliyorduk.

dursak zaten zamana yenik düşecektik

Bir çocukluğuma birde şimdiki zamana bakıyordum.

hiç birşeymi kazanamamıştım.

herşeyimi kaybetmiş.

Hayat kimilerine gülerken beni es geçmişti.

Neden bu haldeydim? niye bu haldeydim?

banada birgün gülermiydi?

Kaybetmeye değilde kazanmaya başlarmıydım?

Bende hiçbirşey sorun etmeden yaşarmıydım?

Kafamdaki tüm soru işaretlerini bir kenara koyup önümdeki eskimiş eve baktım.uzun zamandır kimse uğramadığı için,korku filimlerdeki evlerden farksız değildi.kurumuş ağaçlar eskimiş kapı ve pencereler.gizlenmek için taktığım sarı ve doğal görünen pereğu giydiğim hırkanın kapşonunu  başıma geçirip hızlı adımlarla eve doğru yürüdüm. hava sisli ve yağmurluydu bugün şanslıydım.

Umarım evde beni bir süpriz beklemiyordur.eskimiş saksıyı alıp içindeki anahtarı bulmayı umuyordum ama yoktu.buraya koyduğumu hatırlıyordum bir başka saksının içine baktığımda bulmuştum muhtemelen eve gizli birileri girip çıkıyordu.tozlu elerimi çırpıp son bir kez etrafıma bakıp kapıyı açtım.

Heryer küf kokuyordu.salona girdiğimde ufak çaplı bir şok yaşadım.evi bu halde görmeyi beklemiyordum heryer heryerdeydi devrilen koltuklar,kırılan vazolar dağılan kitaplar,ev savaş alanı gibiydi. bu evi kimin bu hale getirdiğini tahmin etmek zor değildi.

Enes Hancızade...burayada uğramıştı.beliki uzun zamandır bu haldeydi heryer örümcek ağlarıyla doluydu.birden kendimi yere çokmuş ağlarken buldum.

Böyle olmamalıydı,ben bunu hak etmiyordum bu kadarıda fazlaydı!

Ne kadar bir süre durduğumu bilmediğim soğuk zeminden kalkıp babamın çalışma odasına doğru ilerlemeye başladım.içimde bir korku vardı ben hep korkak bir kız değilmiydim sahi bu durum normalmiydi ki.kapıyı açma gibi bir şeyle karşılaşmadım çünkü kapı öküz gibi bir adam sayesinde kırılmışı ve yerde boylu boyunca serilmişti.üzerine basıp içeriye adım atığımda buranın salondan dahada beter bir halde olduğuydu.babamın çalışma odasındaki kitaplığın önüne geldiğimde.gizli düğmeye bastım gizli bölüm açıldığında.yüzümde sinsi bir gülümseme oluştu.burayı küçük bir kızken keşfetmiştim.

Odada babamı ararken bulamamıştım ve gizli bölümün kapısı açık olduğunu görmemle içeriye dalmıştım babam içerideydi ve beni gördüğünde çok kızmıştı hata ağlamama sebep bile olmuştu sonrada bana gizli odasının bir sır olarak kalması için benden söz istemişti.ve ben o sözü seve seve kabul etiğim için bana odanın özeliklerini anlatmıştı.oda parmak iziyle açıldığı için benimde parmaklarımı kayıt almıştı.

Bana"Eğer ben yanında değilsem ve zor durumdaysan bu odaya girebilirsin ama başka türlü girmeye kalkışırsan bir daha sana güvenmem" demişti.

Bende onun guvenini kaybetmemek için bu odaya hiç girmeye kalkışmamıştım şimdi ise zor durumda olduğum için gelmiştim.

Parmak izimi metal kapıdan okunduruduğumda hemen açılmasıyla ufak bir kahkaha atım.içeride beni nelerin beklediğini göreceğim için  heyecanlanmama sebebiyet veriyordu.içeriye adımımı atığımda buranında çalışma odasından farksız olmaması dikatimi çekti. kitaplıktaki dosyalar önemli olmalıydı.onları inceleme fırsatım yoktu çalışma masasına oturup üzerindeki eskimiş laptopu açtım şifreliydi şifreyi çözmem lazımdı.