Chapter 5

105 2 1
                                    

" Guys really I'm fine.. " naka group video call ako with the barkada without Dave.. Nasa'n si Dave? Over time nanaman siya eh.

" nakoooo.. Yang I'm fine na yan.. Ayan ang pinaka lame na sasabihing palusot hindi man lang-- "...- Moreen

" Anyways, Chands, sa tingin mo ba sapat na yung naging pag-uusap niyo 2 days after mong lumabas ng hospitalized? "- Marco

" We mean, hindi ka ba na-dedepressed man lang dahil hindi ka niya dinalaw noong nasa ospital ka? "-- Gail

" And while you're in the hospital ayun kasama niya ang ex niya.. "-- Mae

" hindi ka pa ba napapagod sa ganyang set-up? Na mag-aaway kayo pero parang wala lang sa kaniya? "-- Eric

Gusto kong magsalita at ipagtanggol si Dave pero hindi ko naman magawa.. Dahil napapaisip din ako sa mga sinasabi nila.. Pero thank you sa sinabi ni sedric medyo gumaan naman ang pakiramdam ko..

" Guys, wag ngang puro pag-iisip ang ibigay niyo jan kay Chandy, masyadong mabibigat na ata ang mga sinasabi niyo sa kanya.. Baka naman kase Dave have his reasons kung bakit niya nagagawa yun.. "- Sedric

" Reasons? Paano naman kase natin malalaman ang reasons niya kung hindi siya nagsasalita sa tuwing tinatanong nitong si chandria kung anong problema? "--Moreen

" at paano to maaayos kung noong nakaraang pag-uusap..oops let me scratch that nakaraang pagkikita nila eh.. Para poof! Ang sweet ni Dave kay Chandria na dapat eh ayusin ang problema.. "--Mae

" Eh ano ba kaseng problema? "--fred

Naiiyak na ako sa mga sinasabi nila...

" Guys, I think I really need to sleep.. May appointment pa ako bukas with a patient eh.. So I better go now.. Good Night guys. Take care ".....and I signed off without hearing anything from them..

Sa totoo lang paa saken? Hindi nakakatulong ang mga sinasabi saken ng barkada.. Ewan ko ba.. Siguro tama yung mga sinasabi nila pero masyado akong matigas para pakinggang ang mga sinasabi nila.. Masyado kong Mahal si dave para bigyan ng kahit anong meaning ang mga actions na meron siya this past few weeks..

Naguguluhan na nga ren ako eh.. Hindi ko alam kung tama pa ba to o ano? Pero di ba ganito naman talaga dapat once na nagmahal ka.. Expected na may sakit na kasama...

Pero bakit sa 10 years naman naming magkasama never siya naging ganito? Sa 10 years naming magkasama, sa tuwing mag-aaway kami it's either siya ang mageexplain or ako.. Pero this time.. Alam naman naming siya ang may mali pero bakit parang walang kahit anong explanation?? Ang sakit.sakit lang.

Masyado ko na bang pinagmumukhang tanga ang sarili ko?

Matutulog na dapat ako..hoping na bukas pag-gising ko nabawasan na ang sakit.

*knock..knock*

" Anak, may I come in? "..ang mommy pala.

" Hi mom..pasok po kayo.. "..

" Anak, sinabi saken ni Moreen kung anong nangyayari sa inyo ni Dave. "..yung babaeng yun talaga kahit kailan.

" Mom, don't worry kaya ko pa.. Haha.. Kailangan ko na lang po muna sigurong makausap ng masinsinan si Dave.."..

"Uh..Anak..I need to--". Na-cut ang sinasabi ng mommy dahil may biglang tumawag.

" Mom, just give me a sec. With this. "..at sinagot ko na ang tawag.

Si Karen pala ang tumatawag..

" hello-- ".. Ano ba yan lahat na lang ba macucut ang sinasabi.

" Ma'm!!!! Tumawag po ang mga magulang ni Mr. aquino and sinugod daw po sa hospital ang anak nila..at kayo po ang pinata--"..

" Karen, kalma. Saang ospital? "..

Pagkasabi ni karen ng ospitAl kung nasan si Mr. Aquino ay binaba ko na ang phone call.

" Mom, there's an emergency.. Bukas na lang po. I'm sorry. Bye! "..

At nagmadali na akong pumunta sa hospital kung saan sinabi ni Karen.

Tinawagan ko ang ospital at binigyan ng instructions para hindi masyado sumakit at manikip ang dibdib ng Pasyente.

Nang makarating ako sa hospital ay fortunately, lugtas ang pasyente at walang nangyari.. Haay I felt relieved..

Habang tulog si Mr. aquino ay kinausap ko ang parents niya regarding sa kondisyon ng anak nila..

" Mr.aquino? You really need to know something about your son ".. Paumpisa ko sa kanila..

" Doc, ano po bang nangyayari sa anak ko? ".. Tanong ng mestisa na around 58-60 year na may katakarang lalake..i guess he's the father

" I'm sorry to say but your son is suffering from a heart disease we call Cardiomyopathies. "..panimula ko sa kanila.

" Can you explain what does that mean? "..said th daddy of mr. aquino.

" noong isang araw po kase your son went to my clinic to have a check-up dahil naninikip daw po ang dib dib niya for 1 week. So he consulted me na po. And as I check him up I went to a hypothesis na he have that disease and..when I ask him to ask for an ECG and he gave me the results yesterday. It was confirmed. "..paliwanag ko.

" jusko. ang anak ko.. ".. Bulong ng tatay. At napaupo siya dahil don.

" Doc, ano pa ba ang condition ng puso niya? "--tanong ng tatay

" he's heart is enlarged already..and it causes the ability of the heart to pump blood normally..in the Case of Lawrence ( name of patient )..kung ikukumpara natin sa cancer.. He's on stage 2.. And don't worry maagapan natin to with our deep Prayers. "..

Patuloy ko pa..

" Mr. Taquino, ang kailangan po niya is regular diet, exercise every morning to stop the4 enlargement of his heart.. And of course I'll give him meds that will help his heart to be at it's normal size..so if you'll excuse me. "..

At nagpaalam na ako sa kanila.

Ito nanaman ako sa ganitong sitwasyon.. Sa tuwing nagkakaroon ako ng ganitong mga pasyente.. Kinakabahan ako.

I'm afraid that I can't do anything for them to be saved. I'm afraid that I'll be a failure to my parents' eyes. I just can't.

Ever since My mom and Dad separated.. Lagi na akong natatakot sa maling desisyon na magkakaroon ako. Kaya ayaw kong nagkakamali ako.

And..

Yes. Hiwalay na ang mommy and daddy ko. For what reason? dahil sa isang maling nagawa ko noong bata pa ako. Ang pag ra- rant kay Daddy. Sinusi ko ang sarili ko noong naghiwalay sila.. Sinisi ko ang sarili ko kung bakit sila naghiwalay dahil sa pagsusumbong ko sa mommy ng nga nangyari noong gabing yun.. Ang gabing kinadulutan ng trauma ko.


THE PERFECT GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon