" Joaquin, Bakit ganun? Sabi ko aayusin ko na ang lahat bago ako umalis... Pero.. Bakit parang dun pa lang nagsisimula.....ang laban?"..iyak ko kay Joaquin.
Andito kami ngayon sa sala ng condo niya.. Dito ako dumiretso after ko manggaling sa ospital.
" Xyril...life doesn't have ending.and in life theres love..and if there's love. There's also hatred. So Love or hatred is endless. "...and I guess it explains it all.
" guess you're right again.haaaay. "...sabi ko na lang
" Anyways!!!!! Nasabi mo na ba sa mommy mo ang plano mo? "..
" Dapat ngayon after I settle things sa work pero...dahil nga sa nangyari... I guess it would be posponed? "....dahil sa sinabi ko nagulantang si Joaquin
" which would be postponed? Your flight or ang pagsabi mo sa mom mo? "...
" uhm.. B? "..
" alright. Pero hindi ako papayag. You have to go home and talk to your momZ you promised me you'll settle SOME THINGS! Hahaha good night! "... Sinasabi niya yan habang tinutulak tulak ako sa pinto.. At pagkasabi juya ng good night. Sinarado na niya ang pinto.
Haaaay.. I'm thankful kahit papano na nagkrus ulit ang landas namin ni Joaquin..kase without him i dunno what to do anymore.. It's like na- abandon ko na ang barkada..without even letting them explain their sides. Tas si Moreen ang bestfriend ko, ayun.. We're not good.
Haaay ano na bang nangyayari sa buhay ko? Is this a sign na dapat ko kunang takasan ang problema at huminga?
Takasan? Tinatakasan ko ba?
No. As I said I just need some time to think an make myself change. Masyado na akong madaming nasabi which lead to the worse part. Haaaay.
***
PAgdating ko sa bahay..
Kinakabahan akong pumasok sa kuwarto..oo. Basta na lang akong pumasok na ikinagulat naman ni mommy..
" Hi mom. ". Casual na sabi ko dito. Ni hindi ko siya kiniss sa cheeks niya.
" hello princess. "... Parang gusto kong matawa.
"Tsk. So who's the prince. I mean my brother. Mind explaining? ". Alam kong cold pero ito lang ang alam kong oaraan para mapakita ko kay mommy na kaya ko pa namang tanggapin...kahit hindi na talaga kayang i-process ng utak ko.
" It's Lawrence. Siya ang anak ko na nauna bago ka.. Siya yung tinutuloy ko.. Na-abanduna ko siya nang ipinanganak ko pa lang siya.. Pinalayo na siya ng daddy mo saken.. At dun ka na nga nagawa..*sniff.sniff* 27 years Chandy.. 27 years akong nawalay sa kuya mo.. At honestly on my everyday living lagi ko siyang hinahanap..kaya nung nahanap ko siya..nalaman kong isa siyang PT and as her mom parang *sniff* parang wala lang akong kuwenta. Because I didn't witness his birthdays for 27 years his graduations and such events..until he was diagnosed of his disease ....hindi ko naman alam na ikaw ang naging doctor niya..kaya anak..sinubukan kong bumawi sa kanya ng mas lalo. Gusto kong bumawi sa lahat ng na-miss ko sa buhay niya..."..napuno ng hagulhol ni mommy at hikbi ko ang buong kuwarto.
" Since when? Kailan kayo ulit nagkita? "..cold pa ren natanong sa kanya kahit umiiyak na ako.
" Last year. "..
" ha! Mom, honestly? I AM SOOOOO MAD AT YOU...as in sobra.. Mom.. Ewan ko. Ever since bata ako.. i'm always with Dad.. Kaya pala mas malapit ako kay Daddy noon until it happened na lang. Kaya pala kahit anong pilit ko na mapalapit sa'yo eer since parang may kulang pa din sa lahat ng efforts ko mom.. But I keep on trying and understanding things that was never explained.. Alam mo yun mom? On the day na sinabi mo yung about sa anak mo? Parang lahat ng pagtitimpi ko noon.. Bigla na lang sumabog.. Gonna ask why? Kase feeling ko pinagmukha mo lang akong tanga mommy! Sobra akong nasaktan alam mo ba yun?! AND MAYBE I TREAT THAT DAY AS MY WORST DAY! Kase ANG DAMI KONG NAREALIZE WHEN YOU SAID THOSE TO ME!! Sana hindi mo na lang sinabi saken!! Para namumuhay pa rin ako ng normal ngayon! OR..or.. KUNG SANA SINABI PO YAN NUNG BATA AKO! Sana HINDI AKO KAY DADDY NAGALIT ng ganito! AT SANA! I DID'NT CARE THAT MUCH TO YOU KNOWING THAT YOU ARE THE ROOT OF OUR BROKEN FAMILY! *Pak!*.. Mom slapped me. Maybe I was too much.
