Chapter 28

30 0 0
                                    

Dave's POV

" D-dave anong g-ginagawa mo d-dito? "... Tanong ulit niya na parang may kaba sa pagsasalita niya..

" Chandria, wala pang panahon para maikuwento ko na yan sa'yo. Kanina ka pa hinihintay ng mommy mo.. Tara ng pumasok ".. At tumalikod na ako sa kanya..

Sa totoo lang gustong gusto ko siyang yakapin.. Mas gumanda siya kumpara noon:.pero hindi ko siya magawang lapitan kase hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya..

Galit pa din kaya sa aken?

Pagkapasok namin sa bahay ng mommy niya..ay agad kaming sinalubong ni Tita Angela..

At excited na nilapitan si Chandria at niyakap..

" Chandria, my little princess "..at in just a snap ay humahagulhol na siya.

At ng tingnan ko si Chandria..

Umiiyak na din siya..

" I Missed you mommy, I'm sorry.. "..hagulhol niya ulit

" I understand you baby..I know it's my fault..but please let me explain..and..forget what happened back then.. "...dahil sa sinabing ito..

at some point..

Natakot ako..

Kailumutan..paano kung isa ako sa kalimutan..or worse kinalimutan niya?

" Dave? I said have midnight snack with us "..sabi ni Tita Angela
Di ko napansin na Papunta na pala sila sa Dinning Table...

WALA sa dictionary ko ngayon ang salitang iwas..at itutuloy ko pa din ang plano..kaya kahit msgmukhang makapal ang mukha ay gagawin ko makuha ko lang ang AKIN.

"Sure Mama tita " excited akong umupo sa tapat ni Chandy sa may gilid naman namin ay si Tita.

Walang nagsasalita..
Oo, Awkward ramdam ko yun..

" Uhm..Mom? How are you? I see you lose weight..ano bang pinag-gagawa mo? Kamusta na po yung mini hospital? Si L-lawrence po? Yun pong dad niya? How are they? "..basag niya sa katahimikan.

" As of now hindi ko na gaano na bibisita ang mini Hospital dahil na ren sa abala ako sa pag-aalaga kay Lawrence..about Him, He's doing...ok..haaay.. but got worse from b-before"...nakikita kong malapit na maiyak si Tita. I winder if Chandy observe that

" But I thought he got better after a year I left? "...hindi niya napansin at nagpatuloy pa din siya..

At dahil pansin kong hindi na kaya ni Tita magkuwento pa ay sumabat na ako.

Humahagulhol na siya
" Lawrence got better a year after you.....left....we thought it'll be done.the sufferings and such..but we're wrong..naaksidente habang papunta sa simbahan with her dad..and sadly, his Dad didn't make it...masyado siyang napu--- "...

" stop.Okay I'm sorry i didn't know mom.. ".. Lumapit siya kay Tita and hugged her habang siya ay patuloy pa din sa pag-iyak..

At bigla ko na lang nasabi

" how can you know, ni hindi ka nga nagparamdam.."..and as if on cue bigla siyang tumayo, lumapit sa aken at bigla akong sinampal.

"Really? Siguro nga di ako nagparamdam...SA MGA TAONG NAKASAKIT SAKEN.. Pero I did contact some of the barkada....and...haaay..nevermind this isn't the time to talk about it.. Mom, let's catch up tomorrow I really need to go to bed.." Lumapit siya kay tita..

" I love you mom".....sabi niya dito sabay halik sa pisngi at umakyat na..

I was dumfounded..

THE PERFECT GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon