Chapter 22

65 0 0
                                    

Chandria's POV

5 months na ang nakalipas. oo 5 Months. Ang bilis.

At sa 5 months na yun ang dami ng nangyari.

Isa na dun ang pagkakaroon ng clinic. Saan nakalagay? Sa ngayon, dito sa bahay lang namin. Meron ako sa baba.

Since ang bahay namin eh medyo tapat lang ng grand canal.

Haay kaya minsan nakakarelax. Kailan pa siya nagawa? Nung sinabi ko kay Ged sa skype pinasimulan na niya.

Karamihan sa pasiyente ko mga Pilipino pero may mangilan ngilan Italian pero half filipino. Kaya hindi naman ako masyadong nahirapan sa pag aadjust.

There's this man. Wearing shades at nakalongsleeves lang na black na lagi lang nasa may labas ng clinic ko.iniisip ko na lang na baka isa to sa " habit " niya at nakasanayan na niya na tumambay dito.

Pero...the weird part is.. Kahit ata sa ibang part ako pumunta. At nag gagala lang ako para magrelax parang nakikita ko pa ren siya. i'm thinking nga na may H.D to saken eh. Haha pero siyempre joke lang yun. Feeler lang. Haha pero ang weird lang talaga.

Next, si Joaquin? Nagtayo siya ng shop. At nagpost ng ma flyers along venice ng mga gustong magpadesign. Medyo mahina yung hop niya pero wala siyang pakialam kase mayaman naman to. Kaya as part time he started modeling here sa Italy. Dahil may connection na ren si Ged. Di ba?

Sabi din nina Ged at joaquin... i'm starting to change myself na ren. Hidi na ako yung typical classy girl na baduy at tahimik at mahina. Nakikisalamuha na ako sa mga tao ng mabilis.

If you're asking kung anong nangyari na sa relationship namin ni Dad. Medyo naging close naman na kami. At nalaman ko din na known Engr. Siya dito sa Italy. Kaya pag may project tinatawagan pa din ni si Joaquin. Kaya kung tutuusin mas Busy na saken si Joaquin.haha asar noh?

About sa connection namin Nina Moreen medyo nawala na. Maybe because naging busy na ren sila. i dunno. Tuwing nagkakausap kami. Sila lang ang magtatanong kung kamusta ako. Pero never ako nagtanong how's it going there. Haay. I just miss them so much. Pero kailangan ko magtiis eh. Haha

At least narealize ko na kaya ko naman pala.

Kahit si dave hindi ko alam kung anong balita na sa kanya.. Pero I'll admit hindi pa rin nababasasan ang pagmamahal ko sa kanya.

Anywaaaysss. Ayoko na nga munang isipin. At in fairness namaaan. Nakakainom na ako ng pakonti konti. Pero tamang red wine lang. Hehe TINURUAN AKO ng dalawang lalaking yun eh. Ang dad naman ayos lang sa kanya matanda na daw ako at kailangan matuto sa mga bagay bagay.

Nga naman.

Ngayon.. we're having our dinner. Magkatabi kami ni Joaquin. Sa tapat naman namin si Ged at sa dulo si Dad.

Umiinom ako nang bilang sumigaw itong ai ged

" CHANDS! "..

" ay Pota naman oh! Buti hindi ako nasamid noh?! Bwiset! "..dahil sa sinabi kong toh.

Ganito ang tingin nila saken oh

O.o <~~ ganyan ang tingin nila saken oh.

" oh bakit? Para namang kasing lutong ng mga badwords niyo ang pagkakasabi ko ha? ".

..

" grabe ka Xyril! San mo natutunan yan? "..sabi ni Joaquin. Kaya iniapan ko siya.

" Pati yang irap mo Anak. Di ka naman ganan.. ".. Medyo matawa-tawang sabi ni Daddy

THE PERFECT GIRLTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon