Siyahlı Çocuk

Sadece Sabret

Burak'ın ağzından

Ben... Ben ne yaptığımı bilmiyorum... Aslında Sevgi'yi sevmiyorum. Yani onu seviyorum ama arkadaş olarak...Bunu da sadece Ceren'e inat olsun diye yaptım. O kız acı çeksin diye bir oyun oynayacaktım... O kıza neden acı çektirmek istediğimi de bilmiyorum. Neden böyle bir oyuna Sevgi'yi kattığımı da... Ceren'in acı çekmesi için çok yakın olan arkadaşım Sevgi'yi bu oyunun içine katmıştım. Belkide onunla aramız bozulacaktı. Ama bilmiyorum. Benim de adım Burak Keskin se ben bu işi bitiricem!

********************

Sevgi'nin ağzından

Burak'a inanamıyorum. Biz çok yakın arkadaştık. Nasıl olurda bana aşık olur? Bu çok saçma!

Bunları düşünürken bir yandanda korkuyodum. Uyumaya çalışıyordum ama odada tek başımaydım. Her yer karanlıktı. Yastığım altından günlüğü mü aradım. Elime aldım. Yazmaya başladım:

"Yusuf biliyorum. Sen orada çok mutlusun ama ben burada hiç mutlu değilim. Bir şeyler eksik hep! Yusuf bu defteri birgün okuyacağın umuduyla yazıyorum. Umarım bir gün okursun ve tekrar umuyorum ki bunu okuduğunda hiçbirşey için geç olmaz! seni seviyorum :/"

Defterin sayfalarına baktım. Defter bitmişti. Kapağını kapattım. Defteri göğsüme yaslayıp ağladım. Bunları yazdıktan sonra defteri masanın üstüne koydum. Odada tek başıma olduğum için biraz rahattım bu konuda. Daha sonra uyudum. Bir daha uyanmak istemiyordum. Ve yemin ederim ki o an ölmek istediğimi anladım. Sahi ya? ölmek? Tek çare ölüm! Sonra aklıma bana araba çarptığı zaman geldi. Bir kez ölümden dönmüştüm. Orda kurtulmuştum. Yusuf için kendimi öldüremezdim. O kadar değmiyordu... Bunları düşünürken uyuyo kaldım derin bir uykuya daldım...

********************

Burak'ın Ağzından

Saat 04:57. Sevgi'nin odasına adım attım. Direkt gözüme siyah kaplı bir defter ilişti. Defteri elime aldım ve okumaya başladım...

Bu yazılar... Aman Allah'ım... Heryerde Yusuf... Bu Yusuf'ta kimdi? Bu kız Ankara'ya Yusuf denen çocuk yüzünden mi gelmişti? Saat 06:13. Sevgi'ye doğru gittim. Uyuyordu mışıl mışıl. Çok pişman olmuştum. Keşke onu bu pis oyunumun içine koymasaydım. Benim yüzümden kız daha çok acı çekicek... Üstelik defterde benimde adım geçiyordu. Ve defterde ki son satırları: " Yusuf bu defteri birgün okuyacağın umuduyla yazıyorum. Umarım bir gün okursun ve tekrar umuyorum ki bunu okuduğunda hiçbirşey için geç olmaz! seni seviyorum "

Biraz düşündükten sonra defteri yanıma aldım ve odadan çıktım. Sabah defterini göremeyince üzülücekti belki ama bu defter kısa bir süreliğine bende kalmalıydı. Sonra ise defterin asıl sahibi olan kişiye yani Yusuf'a göndermeliydim. Benim yüzümden Sevgi çok üzülmüştü. Belkide ona bu iyiliği ben yapmalıydım...

Sevgi'nin ağzından

Allah'ım delirmek üzereyim. Günlüğüm yok hiçbir yerde! Kim aldı günlüğümü! Eminim bu masanın üstüne koymuştum. Ama yokk! Daha dün "bir gün umarım bunu okursun" diye yusufa seslenirken şimdi o günlüğümü kaybetmiştim. Allah'ım lütfen bana yardım et! Yoksa en sonunda intihar etmeye kalkışıcam!!! Bütün herşey beni buluyo!! Ağlıyorum yine.. Nefret ediyorum artık herşeyden.. Ya biri almışsa? bütün Yusuf'u herşeyi, herşeyimi öğrenicekti.. Bu okuldan da sıkılmıştım artık! Tek yapmam gereken biraz sabretmek.. Sadece sabır, sabırr :(

Arkadaşlar vote sayısı bu kadar düşük olmamalı.. Bu sefer gerçekten iyi bir vote bekliyorum. Artık sınır koyuyorum. Bu bölüm için 7 vote gelmezse yeni bölüm gelmeyecek. Lütfen kusura bakmayın ama bunuda siz istediniz. Hadi ama bir butona basmak bu kadar zor olmamalı :) sadece bir emek var ve gerçekten karşılığını alamıyorum. 7 vote gelmezse gerçekten yeni bölüm yok! Sizi sevdiğimide unutmayın ;) iyi okumalar :)