Siyahlı Çocuk

Yemekhane

-Ne konuşucağız?

-Benimle birlikte gel

Kolumdan sertçe çekiştirdi. Kolumu o kadar sıktıki kıpkırmızı oldu. O kadar bağırmama rağmen beni sürükleye sürükleye arka bahçeye getirdi:

-Yaa bırak kolumu acıtıyorsun. Tutmasanda gelirim merak etme!

-Sana güvenmiyorum.

-Daha benim kim olduğumu bile bilmiyorsun.

-Seni o kadar iyi tanıyorum ki

-Geldik işte bırak kolumu! Ne diyeceksen de!

-Tamam. Anlatıyorum. Senin hakkında çok şey biliyorum.

-Aynı sınıftayız, hakkımda birşeyler bilmen çok normal

-Sana şu sözcükleri söyliycem. Sadece bunları söyliyeceğim "senin burada olma sebebini biliyorum ve o sebebin kim olduğunuda biliyorum"

-Evet ne yapabilirim. Artık herkes biliyo.

-Sana bu konuyu şuanlık eksik anlatıyorum. Seni bir daha çağırdığımda yani kendimi buna hazır hissettiğimde söyliycem!! Benden korkmalısın!

Allah'ım bu çocuk ne diyo böyle? benden kork ne demek? Neden korkuyim ondan? Zaten kısa süre içinde herkes öğrenicek Yusuf'u.. Bunda korkucak birşey yok!

Ona cevabımı vermeden gitti. Arkasına bile bakmadan gitti. Bu çocuk salak mı? kendini ne zannediyor?

Çaresiz bir şekilde sınıfa gidip eşyalarımı topladım ve odama geri gittim. Uzandım ve düşünmeye başladım. Ama bilmiyordum. Ne diyeceğini bilmiyordum hatta tahmin bile edemiyordum. Bende hemen Sena'ya gidip olayı anlattım. O da çok şaşırdı.

-Sena ben gerçekten korktum bu salaktan...

-Ne korkuyosun yaa yanında ben varım. Yanında Burak var!

-Burak deme bana!

-Seni çağırdığında gizli gizli bir yerde durucağız bizde

-İşte bu olur!

-Tamam anlaştık.

********************

********************

--1 hafta sonra--

Mert'in ne diyeceğini iyice merak ettiğim bu dakikalarda sadece kafamdaki soruları düşünüyordum. Ama o günün bugün olduğundan haberim yoktu

Telefonuma bilinmeyen bir numaradan mesaj geldi:

"Sana söyliycem. Yemekhaneye gel. Yanında kimseyi getirme!

-Mert"

Bu mesajı görür görmez Sena'yı uyandırdım.

-Sena uyan, Sena Mert mesaj attı. Yemekhaneye gel diyo ne yapıcam?

Uykusundan uyanır uyanmaz direkt yataktan kalkan Sena konuşmaya başladı:

-Tamam hadi sen Burak'a haber ver!

-Ben onla konuşmuyorum. Sen haber versen olmaz mı?

-Off Sevgi tamam hadi sen git biz geliyoruz!! Koş!! Sen kapıya doğru bakan yerde otur. Mert'in yüzü kapıya dönük olsun.

-Tamam ben gidiyorum. Sena?

-Efendim?

-Korkuyorum. Ya Yusuf'u tanıyorsa?

-Saçmalama sakın telaş yapma hadi git şimdi!

********************

********************

Odadan çıktım. Yemekhane karşıda derslerin işlendiği binadaydı. Bacaklarım titriyo. Ellerimi hissetmiyorum. Kalp atışlarım hızlandı. Nefes alışverişim normal ritimden çıktı. Kendi kendime moral veriyorum. "Asla korkmuycam. Hem o ne diyebilirki en fazla Yusuf'u öğrendiğini söyler. Başka birşey demez. Hem Sena'ya Burak'ta gelicek! Bana birşeyde yapamaz" Bunları aklıma soktum ve yemekhanenin kapısını açtım.

Sırtı kapıya dönüktü. Beni görmedi ama kapının gıcırdamasından anladı ve yüzünü bana çevirdi. Hafifçe bir tebessümden sonra tekrar sırtını bana döndü ve korkar adımlarla masaya doğru ilerledim. Küçük adımlarla ilerlerken son kez derin bir nefes alıp verdim. İşte hazırım. Küçük bir gülümsemeyle bakıyordu. Yakından suratını inceleyince gözlerinin çok güzel olduğunu gördüm. Deniz mavisi.. Bakışları o kadar çok etkileyiciydiki.. Kumral ve yüz hatları çok iyiydi. Kısacası her genç kızın sevgili olmak isteyeceği bir tipti. 15 saniye kadar hiçbirşey demeden bana baktı. Sonra konuya geldi:

-Sana söylemeye karar verdim.

-Artık söylede rahatlıyalım dimi?

-Bunu sana söylemem doğru mu değil mi bilmiyorum. Ama söylemem gerek!

-Artık söyle!

-Sen Yusuf yüzünden burdasın. Bunu biliyorum. Günlüğünüde biliyorum. Biliyosundur belki ben Burak'la aynı odada kalıyorum. Burak'ın odasındaydı. Bende kimin diye açtım baktım, bi baktım bir çocuğun fotoğrafı...

-Ee?

-O çocuk İstanbulda dimi?

-Evet

-Lise 1 bizim gibi

-Evet

-O çocuk İrem diye bir kızla çıkıyo hatta dimi?

-Günlüğümü sende mi okudun?

-Hayır. Günlüğünü değil. Fotoğrafa baktım sadece.

-Bundan ne çıkarıyim yani?

-Bak sana bu söyleyeceğimi kimse bilmeyecek! Sakın birşey yapma tamam mı?

-Tamam hadi söyle!

-YUSUF BENİM KUZENİM!!