Gevonden door mijn broer (the kingdom)

Hoofdstuk 51

POV Celcrius.

Ik maak een geluid tussen een grom en een schreeuw terwijl ik Dyla haarzelf over de reling zie laten vallen.
Ik snel naar de reling en staar naar de rode lava, waarin ze zojuist gesprongen moet zijn.
Ik voel de woede in me stromen, ik had haar niet moeten onderschatten, die verdomde Eleios heeft haar de oude krachten geleerd! De vraag is waarom, waarom zou hij dat in hemelsnaam doen als hij weet dat ze gevaarlijk is!
'Span jullie bogen!' Roep ik tegen de schimmen terwijl mijn ogen de oppervlakte van de lava ploeg scannen.
Ik probeer me te concentreren, maar de woede stroomt nog steeds door me heen, hoe heb ik haar dit kunnen laten doen! Ik dacht niet dat ze het lef zou hebben...
'Wat was dat?' Hoor ik HellDark achter me zeggen.
'Stil!' Sis ik, me nog harder proberend te concentreren.
Ik hoor Helldark achter me iets mompelen, terwijl hij nerveus beweegt.
Ik voel iets mijn aandacht trekken onder de lava, en ik knijp mijn ogen samen.
'Opletten!' Roep ik net voordat het oppervlakte uiteen spat en een gedaante omhoog schiet, de rode vuurbal stijgt omhoog en slaat daar haar vleugels uit.
Een hoge, harde krijs komt uit de snavel van de Fenix.
Meteen hoor ik de terugslaande pees van de kruisbogen en de pijlen vliegen op haar af, ze ontwijkt ze met sierlijke bewegingen, terwijl de vlammen om haar heen bewegen en als hulpeloze handen met vingers de vogel proberen te grijpen.
Een pijl vliegt vlak langs haar kop en weer komt er een kreet uit de snavel. Terwijl ze verder vlucht van het kasteel.
'Niet door haar hoofd sukkels! Ik wil haar levend!' Schreeuw ik.
Na een herlaad sessie gaat er weer een regen van pijlen door de lucht die de vurige vleugels op een haar na missen.
'Ik doe het zelf wel!'zeg ik terwijl ik een van de bogen uit de schim zijn armen trek en hef.
Met een oog dichtgeknepen duw ik mijn wang tegen het metalen wapen en langzaam volg ik de vogel door de lucht.
'Nu heb ik je' mompel ik terwijl ik de trekker overhaal de pijl schiet door de lucht en raakt de rechtervleugel.
Met een ijselijke kreet stort het vlammende beest naar beneden.
'Waar wacht jullie op?!' zeg ik tegen de schimmen 'ga haar halen!'
Meteen schieten een paar van de wezens in de richting waar ze neergestort is. Ik laat alle woede die ik net in hield door mijn stromen, wat zowel een bevrijdend als akelig gevoel geeft.
'En iemand breng met die gevangenen!' schreeuw ik.

Met woedende passen ijsbeer ik over de brug terwijl Helldark me aan zit te staren
'Ga kijken waar de gevangene blijft! Het duurt veel te lang' blaf ik en hij kijkt me verbijsterd aan, alsof hij zich te goed voelt voor die opdracht.
Ik wil hem net op zijn plaats zetten als twee schimmen terugkomen zonder de gevangenen, en ik weet precies wat dit betekent.
Een woedende schreeuwen ontsnapt uit mijn keel terwijl ik mijn wand opeens in mijn hand heb. Ik storm op een van de schimmen af en steek het goude ding diep door het nevelige lichaam. Meteen begint het wezen ijselijk te krijsen en te bewegen.
Zonder met mijn ogen te knipperen draai ik de wand langzaam om, het geluid van de doodse schreeuw goed in me opnemend.
Ik trek mijn wand terug en het wezen zakt met een zucht ineen.
Ik draai me om naar Helldark, die me emotieloos aankijkt.
'Hou ze tegen' zeg ik tegen hem
'Hou ze tegen voordat ze door het portaal zijn'

Pam pam paaaaaam
Er is een kans dat ik nu een tijdje geen hoofdstuk meer upload, maar ik heb de laatste tijd zoveel ge-update dat dat ook wel mag, ik zie wel. Ik hoop dat jullie het allemaal een leuk hoofdstuk(je) vonden!!
EN OMG GUYS 2000 READS ONTZETTEND BEDANKT LOVE YOU ALL!!!!!