Saint Montenegro [UNDER REVISION]

Part 21: Family day

Nagising ako yakap yakap ni Saint. he's still asleep and I didn't bother to wake him up. Dahan dahan akong tumayo upang hindi siya magising. Nang makaupo ay naramdaman ko ang pag kirot ng aking gitnang parte. I can't help but smile as I remembered what happened last night. Paulit ulit sinasabi ni Saint saakin ang salitang 'I Love You' sa gabing iyon. Ang gabing kami'y naging isa.

Nag bihis muna ako at bumaba sa kusina upang makapag handa ng aming agahan. Hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil pakanta kanta pa ako habang nag luluto.

Narinig kong bumukas ang pinto sa isang kwarto. Sinilip ko kung sino yun at napangiti nalamang nang makitang si John iyon. Kinukusot pa nito ang kanyang mga mata habang bumababa ng hagdan. Gulo gulo pa din ang buhok nito.

Lumapit ako sakanya at binuhat siya. Hinalikan ko ito sa pisngi "Good morning baby. What do you want for breakfast hmm?" I asked

"I want pancakes Mommy" aniya

"Okay. Let's make some pancakes" I nodded

Dumiretso na ako sa kusina, pinaupo ko muna si John sa counter at hinayaan siyang panuorin ako. Kinuha ko ang pancake mix mula sa cabinet at nag simula na. Ano kaya ang gagawin ko para kay Saint? Iniisip ko palang ay kinikilig na ako. Hay ano ba naman yan Mary! mag iisip ka lang ng pakakain sakanya eh.

Nang matapos akong mag luto ng aming kakainin ay hinanda ko na iyon sa lamesa at binitbit ko na din si John papuntang dining area at pinaupo siya duon.

"Wait here okay? I'll just call your Papa" I said kissing the top of his head. "You can eat your pancakes na. And don't forget to drink your hot milk okay?"

"Yes mama!"

I opened the door to our room. Nakita ko si Saint na naka upo sa kama at kinukusot ang mga mata. Nag hikab ito at nag unat kaya't nakita ko pang nag flex ang muscle nito. Nanlaki naman ang mata ko at naramdaman ang pamumula ng aking pisngi.

Nilapitan ko ito at tinabihan. "Good morning"

Bumaling siya saakin at ngumiti, "Good morning honey.." he said and kissed my temple.

I smiled "Breakfast is ready, John is already downstairs eating. Let's go?"

He nodded. Tumayo na ito at laking gulat ko nang makitang wala itong saplot, agad akong napapikit. "Oh Gosh Saint! Bakit hindi ka naka bihis?!" I freaked out

I heard his deep laugh "What do you expect? Hindi naman pwedeng naka bihis ako habang—"

"Shh! Mag bihis ka nalang please!" sabi ko sakanya at tumayo na upang mapuntahan si John.

Nakakahiya yun! Hindi man lang ba siya nahiya? Parang wala lang naman sakanya na wala siyang saplot. Hay.

Sumunod naman sa dining area si Saint. Laking pasalamat ko naman at may SAPLOT na ito nang makababa. Nangingiti pa itong naka tingin saakin, inirapan ko nalamang ito at nag patuloy sa pag kain.

Umupo na ito sa kanyang pwesto at hinalikan si John sakanyang pisngi, "Good morning baby, how was your sleep?" he asked

"Good! I dreamt about me an astronaut! Pumunta daw po kami ng Mars and you were both there too! And Thor!" kwento nito.

"Really? What is Thor doing in Mars?"

"Well I heard he's going to fight aliens! But there's no aliens there right Papa?"

Nag kuwentuhan pa ang dalawa habang kumakain ng agahan. Ako naman ay nakikinig lamang sakanilang dalawa at nakikitawa na din sa mga kuwento ni John.

Linggo ng umaga ay nag handa kami nina Saint papuntang simbahan. It's been a habit to go church every sundays for us. Maganda ito upang mas lalong mapalapit ang aming loob sa panginoon. Hindi dapat natin kalimutan pasalamatan ang Panginoon sa mga biyayang ating natatanggap.

Nag simula ang simba ng maayos at tahimik. Lahat ng tao ay nakikinig sa salita ng Diyos, ganun din naman kami. I'm always amazed by how John acts every mass. Unlike other kids na nag lalaro habang nasa simbahan o kaya nama'y nag yayang umalis, si John ay nakikinig at nakiki sabay din sa pag kanta. Nag bibigay din siya ng donation kahit na limang piso o bente lamang. Malaking bagay na iyon para sa simbahan. We're very lucky to have John as our son.

Natapos ang simba bandang alas dose ng tanghali kaya naman kumain na kami sa isang fastfood. Jollibee as always. Ito kasi ang paburito ni John kaya pagkatapos namin mag simba ay dito kami dumidiretso upang kumain.

Saint ordered our food while me and John find our seats. Nang makahanap ng mauupuan ay hinintay namin si Saint.

John lead the prayed before meal. Si Saint na din mismo ang nag subo kay John kahit na kaya naman na nitong kumain mag isa. He always wants to spoil his son. Minsan nga lang ay kailangang bawas bawasan dahil baka masanay ang bata na nasusunod ang lahat.

"Daddy I'm full.." ani John at nakahawak pa sakanyang tiyan.

"Okay, let's just stay for awhile para matunawan ka" sagot naman ni Saint

Napangiti naman ako kay Saint. He's so caring. Minsan napapaisip nalang ako kung totoo pa ba ang pagiging mabait niya, Haha. Well of course totoo yun.

I'm really thankful that Saint came into my life.