Chapter 4 • Wind

78 2 0
                                    

I curled up in fetal position covered with a thick comforter while lying in my couch. Even though I live in tropical country where in I can't experience winter season pero  ramdam ko parin  lang lamig ng pan-desyembreng hangin.

I unconsciously cringed when one of the antagonist in The Road tried to slash the teenager with his samurai. A loud shriek escaped from my lips as I pulled my converter up to cover my face.

Watching  a movie with a horror theme is not really my thing but then due to my curiosity about this multi-awarded movie, ayun napasabak ako. Albeit the movie scarred the hell out of me, masasabi ko rin nalang worth it since iba eh. May pagka-horror na may pagka-mysteryoso and then isa  sa mga natututnan ko na the psychological development of a child is really  critical since it can affect his later life. Iyong trauma na nararanasan ng isang  tao noong bata  pa siya  ay maaring babalik if being triggered.

Out of the blue ay bigla akong napalingon  sa bintana kung saan  parang  may mahinang katok akong narinig. Ilang segundo akong  nakatingin lang doon  when realization hit me na iyong tunog  palang ay galing  sa hangin  that hit the windowpane.

Unti-unti akong  tumayo balot  ang  converter sa katawan ko at naglakad papunta sa gilid ng bintana. Inayos ko ang  kurtina at sumilip sa labas.  The downpour is so heavy dahilan para mahirapan akong maaninag ang  mukha ng tao sa kabilang bakod na  kakalabas lang ng kanyang kotse . Kung siguro walang  ulan ay malaya kong makikita ito base na rin sa lokasyon ng kinatatayuan ko ngayon.

"In between the cracks of sunlight
In between the flowing white clouds
In between the blowing wind, you shine

Riding down the time, even tomorrow
Thickly spreading, every single day
Filled with longing, again to me-"

Na-distract ako  sa pagtunog ng ringtone ko sa cellphone, indikasyon na may tumawag.

Sumampa ako  sa kama at inabot lang cellphone ko na nakapatong
sa nightstand.

"Yes?" I answered,  without  sparing a  glance to the screen of my phone kung sino man ang  tumawag sa ganitong oras.

"What are you doing right now?" a deep and manly voice from the other line. Fear slowly crept my system dahilan para manginig ang mga kamay  ko at bumigat ang  aking  paghinga. Napasiksik ako  sa headboard ng kama dahil sa takot.

"W-what ...d-do you ...w-want?"  kahit takot ako ay nakuha ko pang ring magtanong.

" You..." is a word reply from this stranger man, yet nagbibigay sa akin ng halo-halong pakiramdam. Andyan  iyong takot, pangamba at ngitngit.

"Inuutusan ka ba ng daddy ko?!" biglang bumalik sa normal lang boses  dahil bigla akong  nakaramdam ng galit. Pero  bakit ganito ang  approach na ginamit nila? Wala na ba silang  ibang paraan  na naiisip?

Pero hanggang kailan ba nila  ako gaganituhin?
Hanggang kailan ba nila  ako  titigilan? Hanggang kailan  ba nila  ako  bigyan ng katahimikan. Bakit di  nalang nila  ako  pabayaan? Wala akong  pakiaalam kung sa kangkongan man ako  pupulutin pero  hindi  ko kaya...hindi  ko talaga kaya ang  iniutos ng step father ko.

Sino ba naman ang may gusto?

Cliché na kung cliché but my stepfather wanted me to marry the son of his business partner kung saan  may mga bali-balita na isa ito sa mga lider ng grupo ng mga sindikato sa Visayas. 

Hindi ko pa nakikita ang  anak nito na ipinangako sa akin ay marami na akong  naiisip na hindi  maganda. Naiisip ko na ang  itsura  nito na parang holdup-er na may mga tattoos at piercings. Tapos maraming siyang facial hairs.. Ew Ew Ew. Naiisip ko pa lang ganito ay kinikilabutan ako.

"Sleep well. Goodnight." -/ stranger's voice.

"Who the hell yo-" di na ako  pinatapos at binabaan na ako. Gosh! What's wrong with my life?

Padabog kong inilapag lang cellphone sa nightstand saka  umaayos ng higa. Hanggang sa makatulogan ko na ang  mga iniisip  ko.

Unaware na may nakatunghay pala  sa akin galing  sa may bintana.

The Possessive Stranger (On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon