Riv 2: Oceaan

Hoofdstuk 5: Dichten

A/n
Heeey,
Alweer hoofdstuk vijf! En dit is volgens mij een 'lang' hoofdstuk. Tenminste, dat was het wel voor mijn doen xd
Xx Anniek
---------------------

Ik sta samen met Sirena bij het mededelingenbord in de aula. Het is kwart voor acht en ik ben amper wakker. ,,Hier kan je je opgeven voor de talentenjacht." Sirena wijst een lange lege tabel aan waar zo'n vier mensen al zich hebben ingeschreven. ,,Als je meedoet krijg je extra rapport punten voor de Kunst en Cultuurklas," zegt ze om me te paaien. Ik gaap. Zal ik het doen? Gisteren heb ik nagedacht, ik kan hiermee de mysterieuze die anderen van mij hebben wegvagen, maar wat als ik per ongeluk mijn Sirenekrachten gebruik en iedereen hypnotiseer? Aan de andere kant, dan win ik gegarandeerd. Ik heb nog nooit meegedaan aan een talentenjacht, onderwater zou ik toch geen kans maken, aangezien iedereen daar vocaal professioneel is. Ik pak de balpen van Sirena aan, en noteer mijn naam en mijn act. Ik zucht, nu is er geen weg meer terug. ,,Oh, dus jij doet ook mee." Ik draai me om. Het is Maud. ,,Wat ga je doen?" Ze loopt naar het bord, en wanneer ze leest dat ik ga zingen, barst ze in lachen uit. ,,Kan jij zingen dan?" lacht ze. Ik lees Maud's naam, ze gaat blijkbaar pianospelen. ,,Ik oefen al heel lang," zegt ze. De dodelijke blik in haar donkerblauwe ogen zegt: Ga toch weg, ik ga dit winnen. Ik negeer haar en samen met Sirena loop ik de gang op. ,,Maud speelt al jaren piano," zucht Sirena. ,,En goed dat ze is..." We lopen richting de lift. Ik haal mijn liftpas door de scanner, en na een paar seconden gaat de deur open.

Mevrouw van Bender en mevrouw Hoekstra (beste vriendinnen volgens mij) staan in de lift met een mok koffie in hun handen. ,,Gaat het alweer beter met je hoofd?" vraagt van Bender. Ik knik voorzichtig. Bij de gymles kreeg ik een ice-pack tegen mijn hoofd aangedrukt, maar met mijn krachten maakte ik hem zo hard dat hij niet kon smelten. Gelukkig maar, anders was ik de pineut geweest. We stappen uit op de derde etage, en dan gaat de bel. Snel lopen Sirena en ik naar het juiste lokaal, we hebben straks Nederlands van mevrouw de Groot. Snel lopen we het klaslokaal binnen en gaan zitten. In de klassenopstelling bij Nederlands zit ik naast Taffie, een platinablond meisje die ADHD heeft. Ze praat constant en erger me dood aan haar. Taffie zit op drummen en dus trommelt ze de hele les op haar tafel.

,,Yo Riv!" zegt ze vrolijk. ,,Haai," zeg ik op een Kata-manier. ,,Heb jij je huiswerk af?" vraagt ze. ,,Ja," reageer ik kortaf. Ze doet iets dat lijkt op de cupsong. ,,Snapte jij opdracht 4?" vraagt ze. Ik irriteer me aan haar hoge piepstem. Ik reageer niet eens meer. Ik ben nog half in slaap en zij doet nu al alsof ze in een zwembad vol koffie heeft gezwommen. Ze pakt mijn etui en gaat erop zitten trommelen. Ik wil hem terugpakken, maar ze houdt hem hoog in de lift. ,,Ik ben de mijne vergeten, mag ik jouw viltstiften lenen?" vraagt ze. Ze doet haar best om een smeekblik te trekken, maar het ziet er meer uit als een gehandicapte walrus. ,,Eentje," zeg ik onverschillig. Ze doet de etui open en giet alle stiften eruit. ,,Bedankt!" roept ze. Ik gaap. Mevrouw de Groot gaat voor de klas staan. ,,Goedemorgen allemaal. Vandaag gaan we in plaats van grammatica iets heel anders doen," zegt ze enthousiast. ,,Jullie gaan allemaal een gedicht schrijven. En aangezien schaatstalent Estelle Teeuwen vandaag voor het eerst op school is, moeten jullie een gedicht maken over ijs, ongeveer van tien regels lang,"legt ze uit. De moed zakt me in de schoenen. Waarom is tegenwoordig iedereen geïnteresseerd in de gure winter! Zelfs mijn krachten gaan met de stroom mee. Ik trek een blaadje uit mijn schrift en krabbel wat steekwoorden. Winter, koud (Thijs zegt dat de winter het koudste seizoen is, iedereen draagt dan dikke winterjassen), sneeuw, ijs, Kerst, skiën, schaatsen, bobslee enzovoort.
Hoe ga ik mijn gedicht beginnen?

De winter is de aller koudste maand

En dan? Wat rijmt er in vredesnaam op maand? Verwaand, slaand, rechtopstaand... Daar kan ik niks mee. Ik kras de zin door. Opnieuw.

De wintermaanden zijn altijd heel grauw
December tot februari zit ik in de kou

Hm, beter dan niks toch?

Sneeuw valt in vlokken naar de grond
Schaatsen is heel leuk in gezond

Meen ik dit? 's Werelds aller zieligste gedicht. Onderwater deden we dit nooit. Ik kras de zinnen van sneeuw en schaatsen door, en dan houd ik nog maar twee zinnen over.

Sneeuw valt in dunne vlokken naar benee
Ik ga schaatsen en rijden in de bobslee

Hm, dat kan nog net. Tien regels toch? Ik ben bijna op de helft.

Na drie rondjes schaatsen heb ik erge trek
Bij Koek en Zopie bestel ik een bordje spek

Haha, wat zielig. Ik laat die zinnen toch maar staan, maar volgens mij kan je bij de Koek en Zopie enkel chocolademelk en erwtensoep bestellen. Nog vier zinnen te gaan.

Met een muts op mijn hoofd en een winterjas
Een sjaal en wanten in mijn warme tas

Ik mag eigenlijk geen uitspraak doen over warm en koud, aangezien ikniet weet wat het is. Mijn lichaamstemperatuur past zich aan aan de temperatuur rondom mij. Dat is nu ongeveer 21 graden.

Het leren schaatsen duurt voor mij eeuwen
Ik wou dat ik kon schaatsen als Estelle Teeuwen

Haha, ik ben echt een slijmbal, maar ik wist echt niks meer. Vier anderen hebben hun gedicht al in geleverd. Ik ben niet tevreden, zelfs de rijmpjes van Maan Roos Vis zijn beter. Maar ik heb geen zin meer om de dichter uit te hangen, ik heb helemaal geen inspiratie meer. Ik vouw mijn blaadje dubbel en lever het in bij mevrouw de Groot. ,,Wat moet je doen als je klaar bent?" fluister ik naar haar. ,,Een boek lezen of een verhaal schrijven," zegt onze creatieve lerares. Ik ga weer zitten en pak mijn schrift. Ik ben bezig met een verhaal over Lyla Rivers, een meisje die Zeebiologie studeert. Ik heb Lyla als naam gekozen omdat ik haar nog steeds mis. Ik denk aan de deal dat ik na mijn zestiende mee terug ga naar de Koraalzee, totdat ik op mezelf ga wonen. Ik zucht. Ik heb helemaal geen inspiratie voor het verhaal, en pak uit wanhoop het boek Twintigduizend mijlen onder Zee uit mijn tas, of zal ik toch maar Moby Dick lezen? Twee klassiekers op mijn leeslijst die over de zee gaan, perfect voor mij. Ik sla het boek over kapitein Nemo open en blader naar de bladwijzer. Ik voel Taffy's tikkende vinger op mijn schouder. Wanneer is dit lesuur voorbij?