Riv 2: Oceaan

Hoofdstuk 23: mijn speciale dag

A/n

Heey,

Toetsweek is voorbij en vakantie is begonnen! Ik ga snel verder schrijven aan dit deel en dan zal binnenkort deel drie verschijnen! Hierbij een lang stukje, nou ja, voor mijn doen is het lang, hihi.

Groetjes, Anniek

--------------------

Het is halfzes in de morgen wanneer ik mijn bed uit rol. Ik wrijf het zogenaamde 'slaapzand' uit mijn vermoeide ogen. Morgen ben ik jarig. Morgen ben ik een officiële volwassen zeemeermin. Morgen moet ik terug. Ik ben benieuwd of mijn geboorteplaats nog hetzelfde is als in mijn herinneringen. De vredige onderwaterplek, omringd door de flora en fauna van de oceaan. Ons kleine dorpje, zo'n achttien kilometer van Oceano City, waar we gelukkig samenleven met dolfijnen, zeehonden en duizend verschillende vissen. Zal het huisje van Lyla en mij nog hetzelfde zijn als vroeger? Waarschijnlijk heeft Lyla het aangepast aangezien ze een Koraalzeemeermin is geworden in de tussentijd. Ons huis bestaat uit twee delen; de begane grond, in een onderwaterspelonk, en de tweede etage met het dakterras, gevestigd in en op een klein wrak van een gezonken schip. Natuurlijk is het wrak door ons veranderd, we hebben de muur gekleurd en met schelpjes versierd. Daar zat ook mijn kamer, en ik kon door het raam helemaal naar de Delta kijken. Ik wilde er altijd heen, bij de Delta waren prachtige wieren en koralen en de wereldberoemde onderwatergeisers en stromingen. Lyla vond me veel te jong, en had me beloofd om er heen te gaan als ik minimaal elf jaar oud was en mijn zijvinnen er bijna af waren. Maar eenmaal bij de Delta ging het mis...

Er wordt op mijn deur geklopt. De deur gaat open, en Sirena en Thijs staan met een ontbijt in hun handen. ,,Goedemorgen Riv," zegt Sirena opgewekt. Ik nestel me op mijn bed en neem het dienblad aan. ,,Bedankt jongens," glimlach ik. Bestuderend scan ik het ontbijt: twee witte broodjes met spek en vlokken, een chocolade-croissant, een (hopelijk zachtgekookt) ei, een kommetje met aardbeien, besprenkeld met suiker, slagroom en chocoladesaus, een kop gemberthee en een mok gepasteuriseerde halfvolle melk. Ik neem een hap van het nog warme croissantje, terwijl Thijs het programma aan me uitlegt. ,,Na het ontbijt ga je een uurtje shoppen met Sirena, en dan wachten Mark en ik je op bij Oregon Bacon, en wat we dan gaan doen is nog een verrassing," zegt hij mysterieus. Het water loopt me in de mond na het horen van Oregon Bacon, ze hebben er immers de meest zalige spareribs van de wereld. Ik pak een rietje van het bord en neem een slokje thee. ,,We gaan zeker allemaal mensachtige activiteiten doen, of niet?" vraag ik. Sirena grijnst: ,,Dat weet je niet." Thijs tikt Sirena aan. ,,Laten we ook maar even een ontbijt voor ons maken," stelt hij voor. Sirena knikt. ,,Tot straks!" zegt ze, en ze verdwijnen weer.

Ik stop een aardbei in mijn mond, en bekijk aandachtig mijn kamer. De doodnormale tienerkamer met een klein snufje zee-thema. Lichtbeige laminaat, babyblauw behang, een rustig thema zou je denken. Maar dan zal je wel alle troep van mijn bureau, mijn kledingkast en alle muurplanken weg moeten denken. Vanavond is mijn laatste nacht hier, in mijn nog niet heel oude kamer. Afscheid van mijn slaapvertrek nemen is niet lastig, ik wen erg snel aan nieuwe plekjes. Terwijl ik mijn broodjes oppeuzel denk ik na over de toekomst van Thijs en Sirena. Ik heb zo'n vermoeden dat ze allebei techniek gaan studeren, een leuke partner vinden en kinderen zullen krijgen. Ze gaan me waarschijnlijk wel vergeten en leiden een lang en gelukkig leven. Er is ook een kans dat ik hen vergeet, maar ik weet het niet. Ik ben immers slecht in het voorspellen van de toekomst. Ik heb amper een voorvermoeden over wat er morgen gaat gebeuren. Word ik en een Basis, Sirene, Koraal, IJs of Vuurzeemeermin? Hoe zal Lyla zich gedragen als ze me komt ophalen? Is de plaats van mijn kindertijd nog even vertrouwd als bijna vijf jaar geleden? En zal ik ooit nog een leuke meerman tegen het lijf zwemmen, of word ik een eenzame vrouw met negen zeehonden in een klein, fleurig appartementencomplex in Oceano? De vragen worden me teveel, dus ik besluit mijn hoofd in de zen-modus te zetten. Denken aan meditaties, lotusbloemen en Oosterse saus. Zen.....