Riv 2: Oceaan

Hoofdstuk 3: Mijn eigen ijsbaan

A/n
Heey,
Ik ben druk in de weer met mijn verhaallijn, dus hopelijk vinden jullie het wat. Bedankt voor de comments op de vorige hoofdstukken.
X Anniek
-----------------------

Riv: Dus, je tekent MIJ?

Met mijn telefoon in mijn hand lig ik op mijn bed. Ik ben aan het multitasken, ik ben namelijk aan het Whatsappen en mijn ijskrachten aan het oefenen. Met een groot ijskristal zwevend boven mijn hand probeer ik Rafael te bereiken. Ik zie dat hij typt.

Raf: Kom op, niemand gaat het zo serieus nemen :p

Ik ben al zo mysterieus, dus een geheim zeemeerminnenleven kan niet uitgesloten worden...

Raf: En bovendien weet iedereen dat ik het leuk vind om jou te tekenen 💙

Ah, dat was wel heel lief.

Riv: Ah, thanks 💙
Raf: Maar ik moet even gaan, dus doei 💙 tot morgen
Riv: tot morgen! 💙

Met een zucht zet ik mijn telefoon uit en besluit me te focussen op mijn ijskristal. Ik vergroot mijn greep en daarmee groeit het kristal. Ik steek beide handen uit naar het plafond en er ontstaat een kleine sneeuwwolk. De zachte vlokjes vormen een donzig laagje op het laminaat. Ik trek mijn pantoffels aan en ga in de sneeuw staan. De natte sneeuw valt neer op mijn schouders. Daar had ik even niet bij stil gestaan. Mijn benen verdwijnen en ik val voorover in de sneeuw, maar het witte 'kussen' breekt mijn val. Ik rol mezelf op mijn rug, steek mijn handen weer uit naar de wolk en de sneeuw verdwijnt. Ik geef mezelf een stoombeurt en ik sta op. Eigenlijk moet ik nog wiskunde gaan maken, maar ik heb geen zin. Ik pak mijn schetsboek uit mijn tas en ga verder met mijn monster. De schubben van het beest kleur ik donkergroen, en met mijn gum geef ik glans aan zijn ogen. Hm, ik ben nu niet echt in een tekenbui. Ik leg het boek op mijn bureau en doe de televisie aan. Ondertussen pak ik mijn telefoon en ga naar de de klassenchat, die nog steeds Nederland Schaatsland ❄️ Oleoleoleoleeee heet. De groep is volgespamd met foto's van schetsen voor de tekenopdracht. Ik bekijk ze rustig. Ik vind die van Moniek nog het meest op een zeemeermin lijken, maar hij heeft een te sliertige staart. Ik verveel me, en kijk naar de tv. De herhaling van Estelle's schaatswedstrijd. Ze gaat onmenselijk snel over de baan heen, en in plaats van haar handen op haar rug te houden, heeft ze haar armen voor zich uitgestoken en op de baan gericht. Mag dat eigenlijk wel? Ik kan niet schaatsen, nou ja, ik heb het vorig jaar geprobeerd, maar ik viel de hele tijd. Ik kijk naar mijn spiegel. Ik zit in mijn IJsfase, dus ik kan misschien wel mijn eigen baan maken?

Ik loop naar mijn kast en trek wat verhuisdozen open. Na het uitpluizen van drie dozen vind ik mijn roomwitte kunstschaatsen. Ik hou ze onder mijn arm terwijl ik mijn spiegel inspring. Ik zwem naar het wateroppervlak, en bevries het voor een deel. Ik leg de schaatsen op het ijs, en probeer mezelf erop te krijgen door hard op mijn armen te steunen. Yes, eindelijk lig ik erop. Voorzichtig droog ik mezelf af, zodat ik benen krijg. Ik bevries het gat waar ik uitklom, en daarmee is de schaatsbaan af. Ik trek de schaatsen aan en knoop de veters strak vast. Hoe ga ik nu overeind komen? Ik creëer een paal van ijs waar ik mezelf aan optrek. Gelukkig, ik blijf staan. Maar vast niet voor lang. Voor de zekerheid maak ik meer palen om de baan heen. Ik slik, en laat mijn voeten voorwaarts glijden. Ik ga erg zacht, en durf mijn handen niet op mijn rug te doen. In plaats daarvan gebruik ik Estelle's techniek, maar dat gaat me nog meer belabberd af. Hoe kan ze zo een wedstrijd winnen? Maar wacht eens even... Wanneer ik mijn handen zo houd als Estelle en tegelijkertijd mijn ijskrachten gebruik... Ik probeer het snel uit, met de nadruk op snel. Ik hoef mijn benen amper te bewegen, het ijs leidt me over de baan heen. Ik maak een scherpe bocht zonder dat ik omval. Ik creëer een soort schans, en vlieg door de lucht, terwijl ik snel een halfpipe maak om op te landen. De gure zeewind schuurt langs mijn gezicht, en het voelt alsof ik echt vlieg. Ik kom tot stilstand en kijk op mijn telefoon. 18:00, dan is het vast tijd om te gaan eten. Ik brand een cirkel in het ijs, en duik in het water. Ik laat de ijsbaan maar staan, misschien ga ik straks wel verder. Schaatsen is saai. Maar schaatsen als zeemeermin is fantastisch!