Bir işkence düşünün, bedene değil insan ruhuna yapılan; bitmek tükenmek bilmeyen bir işkence. Ruhunuz kaçıp kurtulmak istiyor ama bedeniniz ayakta durmak için izin vermiyor. Ruhunuz çabalıyor o çabaladıkca bedeniniz acı çekiyor, canınız yanıyor. Bunalıyorsunuz, tükeniyorsunuz bitsin artık bu çekişme diyorsunuz. Ruhunuz kapanmış dört duvar arasına bedeniniz özgür olsa ne fayda, can dayanmıyor. Psikolji elinizden kayıp gidiyorsa, eliniz cebinize gidip son dal sigarayı ateşe veriyorsa. Dumanını ciğerlerin en dip köşelerine kadar çekipte beyniniz uyuşunca geriye kalan bağimli bir bedenden artık ne fayda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım
