Bindik hayat denen bir trene. Bizi bir adim daha ileriye taşıyacak olan raylar üzerinde; kara dumanlar içerisinde ilerliyoruz işte sağımızda dumanlı dağlar, solumuzda ise uçsuz bucaksız okyanuslar. Ve ilerliyoruz işte önümüzü dahi göremediğimiz kara dumanlar içerisinde, bizi nereye götürdüğünü tahmin dahi edemediğimiz raylar üzerinde ilerliyoruz işte hayat denen oyun sahnesinin verdiği rollerle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım
