👇
Fon açmayı unutmayın☺
👆
Ölmek'le yaşamak arasındaki o ince çizgideyim...
Bağırmak çağırmak çare değilmiş insana.
Sustum ve susmaya devam ediyorum sessizliğin bana verdiği o acıyı; herşeyim'le yaşamak istiyorum.
Fırtınalar kopar'ya bazen insanın içerisin'de
Denizler taşar
Yer yerin'den oynar
Ve en acısı'da şu olmalı'ki
Dışardan sadece iyi görünürsün, çünkû bu acın; senin payına düştü bunu sen yaşayacaksın, bir başkası değil.
Unutmadım; ince bir çizgideyim ve yaşamam gerekenler var.
Siz avaz avaz bağırırken;
Ben sessizliğim'de, Suskunluğum'da boğuldum.
Sessizliğim'den kim anladı hadi gösterin bana
Duvarlar'mı
Taşlar'mı
Yoksa insanlar'mı...
Duvar'lar, taşlar anladı'da konuşamadı.
İNSANLAR
konuştu ama beni anlayamadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım