Yine aldım elime kağıt kalemi
Yazdım yazabildiğim kadar...
Anlattım anlatabildiğim kadar
Ne kalem'ler yazabil'di
Sana olan duygularımı,
Ne'de kağıt'lara sığdırabildi...
Bıraksam kağı'dı kalemi
Anlatsam kendimi; kelimelerim yeter'mi
Hayat bir deniz ise
Ben sana savrularak gelen dalgayım,
Hiç bir yangın göz yaşıyla sönermi
Suya hasret kalan toprağın göz yaşıy'la hasreti gidermi.
Bırak'ta; masmavi denizin bağrından sana kopup geliyim.
Bırak'ta göz yaşların'dan haz almaları'na izin vermeyim.
Belki masmavi deniz'den kopup geldiğim'de; buhar olup uçarım.
Ama...
Göz yaşlarını sakla benden; işte o zaman durgun bir dalga misali, deniz'den kopmadan buharlaşır uçarım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım
