Sevginin dil'de olanı değil;
Yürek'te yanıp kavrulanı makbuldür.
Ve siz sevginin ne olduğunu bilmeyen insanlar; sürekli karaladınız.
Çünkü sizin için sevgi küçük bir şeyden ibaretti; dil'de söylenip biter'di.
Ama öyle değil; sevgi uğruna fedakarlık yapınca sevgi olur.
Önce özlersin...
Sonra ağlarsın...
Canın yanar...
İçin belki'de yangın yeridir. Ama unutma sevgin belki'de o ateşin sayesin'de demlenir.
Ateş diye baktığın şey; belki'de seni sevgiye ulaştıracak olan bir yoldur.
Belki yakacak ama sonun'da sana gerçek bir sevgiyi taddıracak.
Unutma; mutluluğa giden yol daima yokuş ve sarptır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım