Bir Son Bahar

Karanlık'lar

Ne gündüzüme güneş doğuyor, ne'de gece ay'ın aydınlığı pencerem'den içeri vuruyor.
Hep karanlığım işte; geceden daha karanlık.
Bakmayın güldüğüme; içim kan ağlıyor, yüreğim parçalanıyor.
Ne gelenim oldu
Ne'de gidenim
Bir ben vardım, bir'de yalnızlık
Hüsrana uğradım her gecem'de
İhanetler'le uğraştım, her günüm'de
Affınız olmasın bu hayat'ta
Acımayın hiç birşeye
Karanlıklar'la boğuşup geldiysen bu günlere unutma; canın yanarak çıktığın o karanlıkları
Unutma; acı dolu günleri
Unutma...
Ağlayacaksan bu gün ağla
Acı çekeceksen bu gün çek
Çünkü yarın daha güçlü olacaksın.
Ne affın nede acıman olacak
O zaman fısıldayacak'lar kulağına
Senin ne kadar
DEĞİŞTİĞİNİ...