Ölüyoruz be çocuk her gün birazdaha ölüyoruz, görmüyormusun...
Adına yaşamak denirse yaşıyoruz,
Ama nefes alamıyoruz.
Düşünsenee...
"Nefes dahi alamazken" koskoca dünyaya, kısık bir ses tonuyla sessizliğimizi haykırıyoruz.
Dedimyaa çocuk
Adına yaşamak denirse hepimiz yaşıyoruz.
Ne garip...
Yapbozun kayıp bir parçası gibi hep eksik kalıyoruz.
Sorup, sorguluyoruz ama bir cevap bulamıyoruz ve hikayenin sonunda hep eksik kalıyoruz çocuk...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Son Bahar
PoetryYarınıma saatler kadar yakın, bu günümü yaşayamayacak kadar yorgun, dünlerime ulaşamayacak kadar'da imkansızlardayım
