Şimdiki zaman...
"Mert..."
"Hoş buldum deli kız. İyiyim sağol."
"Şey... Ben çok şaşırdım. " deyip boynuna sarıldım.
" Niye döneceğini haber vermedin kızım ya?"
"Bugün arıycaktım."dedim fısıltıyla.Sanki o an beni yanlış yaptığım için azarlayan bi abi gibi gelmişti.
"Asıl sen nasıl geldin buraya?"dedim.
" Geldim işte biraz işim var onları halledeyim anlatıcam herşeyi.Bu arada ben Mert.Sendeee..."Eylül'e bakarak söylemişti bunu.O da soğuk bi ifadeyle "Eylül"dedi.
" Ah evet Güneş bahsetmişti.Neyse fıstık gidiyorum şimdi akşam buluşalım" diyerek uzaklaştı. Eylül'e baktığımda çok üzgün bi ifadeyle boşluğa bakıyordu. Konuştuğumda beni farketmeyince sert bi şekilde dürttüm.
" Mal mısın güneş kolumu deldin."diye homurdandı.
" Eylül sen niye üzgünsün."
" Yo...yok niye üzgün oluyum canım"
" üzüldün işte bişey mi oldu."
" Enes vazgeçmiş buluşmaktan onun için sizi tanıştırcaktım."dedi dudağını büzerek."Kızım şu dudağını büzme büzük kalcak sonra."
" Kalk hadi kalk özlemişsindir şimdi sen buraları.Gezelim biraz."
Eylül'ü ne kadar özlediğimi tekrar farketmiş oldum.
》•《•》•《•》•《
" Kamer ben seni kızımdan uzak tutmaya çalıştıkca sen ona daha çok yaklaşıyosun.Sana defalarca dedim ondan uzak dur!"dedi kükrercesine.
" Bakın Selim bey kızınızdan asla vazgeçmem.Onunda beni seveceğini çok iyi biliyorum. Nasıl benden uzak tutmak için Almanya'ya gönderirsiniz?"diye sinirlice bağırdım.
Üç ay boyunca onu görmemek çok berbattı. Deli gibi özlemiştim.Ne sanıyodu bu adam?Güneşi bulamayıp ondan vazgeçeceğimi mi?Daha çok bekler doğrusu.
Çok fazla karanlık iş yapıyorum ama bu onu bırakmam için bir neden değildi. Zaten Güneş'te babasının sandığı kadar temiz değildi. Onu o kadar çok pislikten kurtarmıştım ki...
Tabi o bunları bilmiyo.Ben benden daha haberi bile olmayan bi kıza aşık oldum.Evet! Herkesin adını duyunca bile korktuğu Kamer Arslan hala çocuk gibi olan bi kıza aşık.
Onun olmadığı zamanlarda onun yaptığı şeyleri bile ne kadar çok özlemiştim. Şımarık bi kız çocuğu gibiydi.Gittiği heryeri birbirine katıyordu. Çoğu zaman ustalıkla işin içinden sıyrılırken bazen olaylar altından kalkamayacağı hale geliyordu. O zaman ben devreye giriyordum.
Sarhoş olduğunda içindeki o hareketli ve zeki kız kayboluyordu.Savunmasız bi kedi yavrusu gibi oluyordu.Zaten çoğu zaman da sarhoş olunca kontrol edilmesi gerekiyordu.
En son sarhoş olduğunda onu eve ben bırakmıştım. Söyledikleri hoşuma gitmişti. Güneşi eve bıraktığım için Selim onu Almanyaya göndermişti. Onu görmek cidden zordu.O çatlak teyzesi beni her seferinde engellemişti.
Ama Mert hep yanındaydı.Ona güvenim sonsuzdu. Güneşi emanet edebileceğim tek kişiydi.
Selim tekrar konuşmaya başladığında sert bakışlarımla onu dinlemeye devam ettim.
“ Sana son uyarım Kamer . Kızımdan uzak dur ! "
" Eğer durmazsam? Ne yapabilirsin ki ?"
"Bana ne kadar bağlı olduğunu biliyosun.Seninle görüşmemesini söylersem beni dinleyecektir."
Ah burada gerçekten çok haklıydı.
" Elinden geleni ardına koyma."diyerek ofisten hızla çıktım.
Güneş. Artık beni tanımanın vakti geldi . Umarım sende beni benim seni sevdiğim kadar sevebilirsin...
》•《•》•《•》•《
"Güneş hadi kızım arkadaşın saatlerdir seni bekliyo ağaç oldu çocuk." dedi babam gülerek. Normalde babalar erkek arkadaşlara kızarlar ama benim babam Mert'in sadece arkadaşım olduğunu öğrendiğinde keşke sevgilin olsaydı çok iyi birisi bile demişti .
Mert'i daha fazla bekletmemek için hızlıca evden çıktım. Sonunda dermişcesine bakarken arabasına bindik.Pardon!Daha yeni gelmedi mi bu çocuk ne ara arabası oldu?
" Bakma öyle anlatıcam herşeyi ama çok açım nereye gidelim?"dedi.Benim seçtiğim lokantaya gidip karnımızı güzelce doyurduk.Dogrusu çok açtım ve acıkınca bi fili bile yiyebilirdim.Hatta şu anda yan masadaki teyzeler onların hepsini bu kız mı yedi diye bakıyolardı resmen.
İnsanların ne düşündükleri umrumda değildi.En son umursadığımda 3 ayım solmuştu.
" Güneş buraya temelli döndüm. lafımı kesme herseyi anlatıyım.Burada yaşamayı istiyodum zaten.Orada beni tutan tek şey annemdi.O da ölünce orda kalmak artık beni mutsuz etmeye başladı. Zaten herşey boş ve anlamsız geliyo.Orda yapamayacağımı anladım. Aslında gitmeden haber verseydin zaten bunları anlatacaktım.Burada bi arkadaşım var beraber kalıcaz.Arabada onun.Öyle bi baktın ki arabaya bi an acaba arabayı çaldığımı mı düşündü dedim"
Böyle konusursa nefessiz kalıp ölebilirdi.Cidden.Bi cevap beklercesine yüzüme bakmaya başlayınca "Sana böyle acı çektiren kızı da bulucaz değil mi? " dediğimde şaşkın gözlerle bana bakıyordu. " Tabi sen onu bana bırak dostum.Emin ol çok eğlenceli olacak."
"*"*"*"*"*"*"*"*"**"*"*""**"*"
uzun yazmaya çalıştım ama anca bu kadar yazabildim.Bi bölümde farklı konulara değinince biraz karışık yazıyorum.yeni bölümde bu hafta içerisinde gelir büyük ihtimalle.Neyse çok konuştum galiba herkese çok teşekkür ediyorum.multimedyada Kamer var.
