one bite can change it all

saturday

ik nam de tijd tijdens het boodschappen. Eigenlijk had ik niet veel nodig, maar ik bleef toch bij elk product wat langer staan om tijd te rekken. Ik stond verdiept naar een etiket te staren toen ik een tikje op mijn rug voelde. Geschrokken draaide ik me om. Ik geloofde mijn ogen niet, achter mij stond Eric. Wat wilde hij nou weer van me. ‘heey’ zei hij ‘sorry dat ik je liet schrikken het was niet mijn bedoeling’. Een Eric die zijn excuses aanbood, dit was nieuw voor me. ‘sorry nog van dat voetbal , het was niet de bedoeling om je om te gooien’ lachte hij . ‘geeft niks hoor, het was een ongeluk’ antwoord ik . ‘en is het gerucht waar wat ik heb gehoord?’ Vraagt hij. ‘welk gerucht’ vraag ik angstig terug. ‘dat er vannacht een bloedbad bij jullie op het erf heeft plaatsgevonden’. Ik knik ‘ja dat klopt, er zijn zes paarden vermoord’ antwoord ik. ‘Zes , de politie wist toch nog niet hoeveel’. Ik schrik. Hij heeft me waarschijnlijk een angstig gezicht zien trekken , en kijkt me vragend aan. ‘voordat ik hier heen ging hoorde ik iets over zes doden’ antwoord ik snel. ‘en weten ze al wat dit heeft gedaan? Vraagt hij ’ ik schud mijn hoofd ‘nee antwoord ik. Het lijkt wel of ik enige teleurstelling in zijn ogen zie. Maar waarom zou hij geïnteresseerd zijn in de dood van de paarden van de Luters. ‘nou dan zie ik je wel weer op school’ en dan loopt Eric het andere gangpad in. ‘doei’ roep ik hem nog na , maar hij lijkt het niet te horen. Wat een raar gesprek was dat. Na het gesprek merk ik dat ik geen zin meer heb om nog langer in de supermarkt te blijven. Ik reken snel af en rij weer naar huis toe. Gelukkig zijn de meeste mensen weg bij de poort als ik thuis kom. Alleen de politie en de dierenambulance zijn er nog. Ik rij snel door. Als ik eindelijk bij  mijn schuur aankom, zak ik onderuit in mijn autostoel. Ik blijf zitten totdat ik me rustig voel.

            Nadat ik al mijn boodschappen heb opgeruimd plof ik neer op mijn bed. Ik zie dat iemand me gebeld heeft. Het is Melissa. Snel bel ik haar terug, ik ben wel benieuwd wat ze wil. ‘heey’ hoor ik door de telefoon ‘is het waar van die paarden, wat verschrikkelijk voor je , je hield zo van paarden’.  Melissa kletst altijd aan een stuk door. ‘heey’ antwoord ik ‘ja het klopt van die paarden, ja ik vind het echt heel erg. Maar je had gebeld wat is er’. ‘oja ik had gebeld ja’ lacht ze ‘ik had je beloofd dat we zouden gaan winkelen in het weekend, maar je nam vanochtend niet op’. ‘oja , sorry helemaal vergeten’ zeg ik ‘mijn mobiel was leeg en ik heb hem net pas opgeladen. Dit lieg ik natuurlijk allemaal maar dat hoeft Melissa niet te weten. ‘ooh geeft tocht niet , dat hebben we allemaal wel eens. Maar toen bedacht ik me opeens , vanavond zijn de winkels langer open in Erpendale en ik vroeg me af of je gezellig mee wilt. En daarna kunnen we nog wat eten’ vraagt ze. Erpendale is een stad die ongeveer drie kwartier van ons dorp ligt. ‘ja lijkt me leuk’ antwoord ik. Ik kan wel wat afleiding gebruiken na vandaag en ik heb nieuwe kleren nodig. En het voordeel van Melissa is dat ze veel verstand heeft van mode. Dus eigenlijk is ze  mijn personal shopper. ‘dan kom ik je straks ophalen , okey’ antwoord Melissa. ‘Ja is goed ik heb er zin in’ en dan hang ik op.

            Ik ben waarschijnlijk even in slaap gevallen want ik schrik wakker van het getoeter van een auto. Snel trek ik mijn schoenen aan . als ik buiten kom zie ik Melissa vanachter het stuur naar me zwaaien. Ik stap snel in. ‘heey, wist je dat er nog steeds mensen voor jullie poort staan’ zegt Melissa. ‘nee antwoord ik ‘ dat wist ik niet en heey’. We rijden snel richting het hek. Ik zie wat Melissa bedoelde. Er staan nog een paar auto’s. ik zie de Luters praten met een paar bewoners uit het dorp.

Na drie kwartier komen we eindelijk aan in Erpendale. Als eerste sleept Melissa me mee naar de h&m. ik zie eigenlijk niks maar Melissa dwingt me toch om een paar jurken te passen. Ik hoe eigenlijk helemaal niet van jurkjes , ik ben namelijk erg onzeker over mijn benen. Melissa heeft makkelijk praten haar benen zijn prachtig. Ik kijk in de spiegel. Ik heb de rode jurk die Melissa voor me heeft gepakt aan. Ik vind hem tot mijn verbazing echt mooi staan. Opeens komt melissa binnen. ‘Heey die jurk staat je echt perfect, die moet je echt kopen’. 

Als Melissa klaar is met passen rekenen we allebei af. Ik koop alleen de rode jurk en Melissa koopt wat broeken en wat topjes. Na de h&m gaan we naar nog een paar winkels maar ik zie niks. Melissa dwingt me bijna in elke winkel om een stapel kleding te passen, maar ik zie er niks leuk tussen zitten.

Nadat Melissa bij de laatste winkel heeft afgerekend besluiten we wat te gaan eten bij een klein tentje in het centrum. ‘echt jammer dat je niks gekocht hebt, maar dat jurkje staat je wel geweldig’ zegt Melissa als we eindelijk een plekje hebben gevonden in het restaurant. ‘sorry maar ik zag niet zoveel’ antwoord ik ‘maar jij hebt leuke dingen gekocht’. Opdat moment krijgen we de menukaart. Ik bestel een salade met kip en Melissa  een pizza.

Het eten was heerlijk. Na het eten kletsen we nog wat en besluiten dan te gaan. Als we de auto instappen valt me opeens wat op. Aan de overkant van de weg achter een grote range Rover zie ik gouden ogen glinsteren. Maar als ik nog een keer goed kijk zijn de ogen weer verdwenen.

 de terugweg is gezellig. Melissa en ik zingen met alle liedjes mee die we op de radio horen. Van Miley Cyrus tot Justin Timberlake. De rit gaat voor mijn smaak te snel. Het liefst blijf ik nog wat langer in de auto zitten met Melissa. Melissa maakt me altijd vrolijk.

Als we bij mijn schuur aankomen geef ik Melissa een knuffel en stap uit. ‘bedankt voor de gezellige avond’ zeg ik. Ik vergeet bijna mijn jurk en loop dan snel mijn schuur in. Ik hang mijn nieuwe jurk op in mijn kast en plof dan neer op mijn bed. Het was een gezellige maar toch ook vermoeiende dag. Hopelijk word het morgen beter. 

heey sorry dit was echt een slecht hoofdstuk maar ik moest even een opvul hoofdstuk hebben . laat me alsjeblieft weten wat jullie ervan vinden en please vote x