one bite can change it all

The Game

Het lijkt wel eeuwen te duren voordat de deur helemaal open is. We houden ons allebei zo stil mogelijk, ik durf bijna niet te ademen. De deur maakt een piepend geluid voordat hij helemaal open is. We kunnen allebei nog niet zien wie zich aan de andere kant van de deur bevind, maar we komen er al snel genoeg achter. Vanachter de deur komt onze Conciërge George vandaan. Hij lijkt ons eerst niet eens te zien, maar al snel valt zijn oog op ons half naakte lichamen. 'Ik doe maar net alsof ik dit niet gezien heb.' en voordat we nog verder iets kunnen zeggen pakt hij een bezem en verlaat het opberghok weer. We halen allebei opgelucht adem, ik had verschillende scenario's bedacht maar dit had ik niet voorzien. ' Ik denk dat ik maar eens terug moet naar mijn les' zeg ik terwijl ik mijn hemd van de grond pak. 'Ik wil je nog helemaal niet laten gaan,' antwoord  Eric terwijl hij me weer tegen zich aan trekt. Ik wil het niet toegeven maar ik wil hem eigenlijk ook niet verlaten. 'Het maakt vast niet zo veel uit als we maar één les missen. Kom laten we gewoon even weg gaan, we zijn wel weer op tijd terug voor je volgende les.' 'Okey als je belooft dat we voor mijn volgende les terug zijn.' 'ik beloof het.' antwoord Eric terwijl hij me mee naar buiten trekt. We rennen snel de gang door naar de voordeur van de school voordat mijn tekenlerares me kan zien.                                                                                      'Waar wil je heen?' vraagt Eric me als we weer in zijn auto zitten. 'Laten we naar die nieuwe koffiezaak in het centrum gaan.' Ik voel me nogal zenuwachtig naast Eric in de auto. Ik hoop niet dat hij begint over wat er vanochtend allemaal gebeurd is en waarom ik zo raar tegen hem deed. De koffiezaak is maar vijf minuten van onze school af. Het is er gelukkig niet druk en Eric en ik kiezen een tafeltje bij het raam. Ik bestel een zwarte koffie en Eric een latte macchiato. Eric is de eerste die het gesprek begint. 'Daar zitten we dan. Ik vond het net trouwens erg fijn tussen ons ook al was het in een vieze opbergruimte op school.' Ik geef geen antwoord en ik zie dat zijn gezichtsuitdrukking verandert. Voor het eerst zie ik iets van angst over zijn gezicht heen gaan. Is hij bang dat ik het niet fijn vond, want dat was duidelijk wel het geval. ' Vond jij het niet fijn want in dat stink hok dacht ik toch wat heel anders?' 'Nee, ik bedoel ja ik vond het wel fijn maar ik weet niet hoe ik me over deze hele situatie moet voelen. Ik vind je best wel leuk en die gevoelens maken me bang.' antwoord ik verlegen. 'Je hoeft echt nergens bang voor te zijn. In het begin toen we elkaar net leerde kennen voelde ik het nog niet zo heel erg, maar na alles wat we hebben meegemaakt heb ik oprechte gevoelens voor je ontwikkelt. En die kus van gister heeft er zeker bij geholpen om alles op een rijtje te krijgen in mijn hoofd. Waar ben je verder bang voor je kan het me gewoon vertellen.' Ik voel dat ik rood word, dit is voor het eerst dat een jongen me heeft verteld dat hij gevoelens voor me heeft. 'Ik ben gewoon bang voor wat mensen gaan zeggen en ik weet dat dat misschien stom klinkt maar zo voel ik me gewoon. Jij bent super populair op school en ik bedoel niemand kent mij, dat werkt gewoon niet samen.' Zodra ik dit gezegd heb begint Eric te lachen. 'je bent ook gewoon zo schattig. Wat maakt het uit of ik populair ben, ik vind jou leuk en als andere mensen het daar niet mee eens zijn dan gaan ze toch lekker weg. En we hoeven nog niemand te vertellen dat we iets hebben, we hoeven niks te haasten. We kunnen het iedereen pas vertellen als jij je er ook goed bij voelt.' 'Vertel je me nu dat we iets serieus hebben als in een relatie?' ik kijk hem vragend aan. 'Als jij het ook goed vind.' Ik begin te lachen 'waarom ook niet'. Als reactie pakt Eric mijn hand vast en knijpt er zachtjes in. 'Even iets heel anders, hoe voel je je. Vanavond is je belangrijke avond.' 'Ik heb er zin, we hebben ons goed voorbereid en ik heb vanochtend gehoord dat één van de betere spelers van onze tegenstanders ziek is geworden. Dus dat is alleen maar goed nieuws. Ik heb trouwens gehoord dat jij en Nikki een spandoek hebben gemaakt voor vanavond.' 'Klopt ze wilde er persé een maken je weet hoe ze is, als ze maar de aandacht van het team krijgt.' 'Dat lukt vast wel. Dann maakt me af als hij hoort dat ik je dit vertel maar hij heeft een oogje op Nikki. Dus als ze hem vanavond extra hard aanmoedigt zal ze genoeg aandacht krijgen.' 'Ik zal het aan haar door geven.' antwoord ik terwijl ik een slok van mijn koffie neem.                                                                                                                                                                                                Zo blijven we nog een tijdje zitten totdat het tijd is om weer naar school te gaan. Nu we zo alles hebben uitgepraat en ik mijn gevoelens met hem heb besproken had ik niets lievers gedaan dan in de koffietent blijven zitten. Maar mijn volgende les is Scheikunde en ik kan Nikki niet alleen laten bij die verschrikkelijke man. Als we weer op school aankomen parkeert Eric zijn auto bijna helemaal achteraan op het parkeerterrein. Ik kijk hem vragend aan maar voordat ik iets kan zeggen buigt hij zich naar voren toe en voel ik zijn lippen weer op die van mij. Ik laat me helemaal in onze kus opgaan net als hij. Nu we hebben toegegeven dat we elkaar leuk vinden verandert alles. Onze kus is nog intenser en het liefst wil ik naar zijn kant van de auto toe kruipen, maar ik weet dat dit niet de juiste tijd en plek is. Hij maakt zich langzaam van me los. 'Ik vind je echt heel leuk' fluistert hij in mijn oor. ' Ik jou ook' en dan stap ik snel uit.