Chapter 33

89 8 6
                                    

He’s back

Hindi ko alam kung paano ba naming nagawang iparamdam sa isa’t isa yung tunay naming nararamdaman. Hanggang ngayon ramdam na ramdam ko pa rin ang yakap niya at ang halik niya. Naririnig ko pa rin ng paulit ulit ang mga binitawan niyang sweet words para sa akin.

Tinupad ni Ivo ang mga pinangako niya sa akin. Tinawagan niya ako pagkarating niya sa Manila at bago umalis ng bansa patungong States.

At nang makarating siya sa USA, he do calls at me. Most of my free time I am online nang makapag chat kami.

He keeps on posting sweet thoughts and it’s pertaining to me. Ang sarap sa pakiramdam basahin ang lahat nang yun but the saddest thing is, ang daming nag co-comment and all were about teasing Rina and Ivo. Damn!

Just like when he posted “LOVE is just a WORD.  Until YOU came along and give it a MEANING.”

Most of their friends commented like,

Linda: “Uyyyy, lakas nang tama natin kay Rina XD.”

Juls: “Oi brad, so gayyyy XD haba na nang hair ni Rina.”

Sha: “Wow. Ang layo mo nga pero todo banat naman sa pag post for Rina huh.”

At marami pang iba. Gusto ko sana mag comment at sabihing sa kanilang lahat na ako ang tinutukoy ni Ivo sa post niya at ako ang tunay niyang mahal pero di ko magawa. We have to be careful. Part of taking care of what we have I need to be bullet proof though it is hell hard.

But one thing struck my attention was the comment of Rimz.

Ark: “Sometimes someone’s post is far different with someone’s interpretation.”

Right after he posted, he logged out.

What does this guy knows?

I guess I have to talk to him or baka naman I was just once again over thinking.

I have one message so I right away click it.

“Baby? I’m so sorry. I promise not to post again like that though I was referring to you.”

Message ni Ivo sa akin. Nawala agad yung inis na nararamdaman ko kanina pati na rin ang pag dududa ko kay Rimz.

“Its okay Baby.” Shit. Nangingisay na ako sa kilig sa tuwing tinatawag niya akong Baby at ganun din ang tawag ko sa kanya.

“Can I just call you Miel instead?”

Miel? The last time niya pa yan tawag sa akin. Though hindi ko alam ang kahulugan pero napapangiti ako sa tuwing naiisip kong endearment niya yun sa akin.

“Why Miel?”

Ani ko.

“Miel means Honey. Hey baby, I want to call you Miel its not because your name is Honey but you’re really my Honey. Damn! I am missing every part of you every second of my life Miel.”

Shit those words! I was terrified by the word Baby but I must admit that Miel damn melts my heart.

Should I say I miss him too? Because I really do.

“I missed you a lot Miel.”

Ani ko. Damn! He is really Justin Ivo. The only guy who can always swept away my damn consciousness.

I did fell in love but I must admit, sa kanya lang talaga ako nagkakaganito. Mahal ko nga talaga siya nuon pa man.

Kaya nga ayoko talaga sa subject na History dahil ayokong balikan ang nakaraan na alam kong maaaring makakasakit sa pamilya ko at sa pamilya niya. Sa ngayon, magiging kuntento ako na kami lang ang nakakaalam pero kung dumating ang oras na kailangan ko nang pumili, I will try to do my best to keep them both. I know kaya ko to, I just need, I mean, we just need to buy time hanggang sa maayos namin ang lahat nang ito. This will be hard but I am willing to get through it.

BitterSweet by: XeltrahbladeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon