Günler bir şekilde geçiyordu ama ben okula odaklanamamıştım. Aklımda hep Kuzey vardı. İlk Kimya dersinde öğretmenimiz Asude Çehre - ki biz ona halil sezai diyoruz- beni ayağa kaldırdı ve adımı sordu; "Eylül, Eylül Koper" dedim kelimeleri yutmuş şekilde. Naıl da utangaç olduğumu anladı sanırım ve ben rezil oldu galiba. Halil Sezai'ye çok minnettarım çünkü o gün beni Kuzey'le eşleştirdi ve yıl sonuna kadar bütün ödev ve etkinlikleri onla yapacağımı söyledi. Bu onunla yakınlaşmam için iyi bir fırsattı.
Okuldaki bazı insanlar benimle alay ediyorlardı Kuzey de bunların arasında. Kendimi çok aşağılık hissediyordum ve kula gelmeyi istemiyordum.
Bir gün Kimya dersinde Kuzey ban "sen neden bu kadar Samara'ya benziyorsun" dedi. Evet tahmin ettiğiniz gibi cevap veremedim sadece susup kaldım. Eve geldiğimde aynanın kenarına astığım Samara resmi ile kendimi karşılaştırıyordum. Neden beni ona benzetti ki.. Ahh Kuzey bu kadar etkileyici olmak zorunda değilsin..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Bakış
RomanceHiçbir zaman Eylül gibi umutsuz olmayın bir sihirli değneğin sizi güzelleştirmesini de beklemeyin azmedince mutluluğa kavuşacaksınız.
