3. BÖLÜM

169 17 3
                                    

Yine bir kimya dersindeyiz ve yanımda yine Kuzey var. Her zaman ki gibi onunla konuşamıyorum çünküiki cümlesinden biri alay içerikli. İnsanı deli edecek derecede çok etkileyici ve bundan rahatsız değilim. Sanırım ben bir aptalım. Halil sezainin dediklerini yapıyorduk. Bizlere bir karışım hazırlattırıyordu bir yerde yanlış yaptığımızı düşünüyordum ki "paaaaatt" diye bir ses geldi.Önümüzdeki deney tüpü patladı ve aniden alev çıkmaya başladı. Kuzey yanımda değildi orada yalnızdım ama nasıl olmuştu.Gözlerim karardı ve yeniden gözlerimi açabildiğimde revirdeydim. Suzi - suzan hemşire- bana " iyi misin tatlım?" diye sordu. "evet oldukça" dedim. Suzi'ye rica ettim ve bana istirahat raporu verdi. Eve gitmek yerine sahile indim ve öylece oturdum. Sadece denizin o vahşi aynı zamanda huzur verici dalgalarını izlemeye başladım. 

"keşke güzel olsam da Kuzey benimle ilgilense" diye iç geçirdim. Akşam saatleriydi ki metro durağına gittim ve evedönmek için metroya bindim. Şansa bak ki Kuzey de o metrodaydı. Kuru bir selam bile vermedik birbirimize. 3 durak sonra metrodan indim ve eve doğru yürümeye başladım. Eve girdim ve kendimi doğruca duşa attım...

İlk BakışHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin