Marinette
Uyandığımda bir yataktaydım ama ellerim bağlıydı. Sonra aklıma geldi. Tabi ya ben kaçırılmıştım ama beni neden kaçırsınlar ki. Benim kimseye bir zararım olmadı. Ben bunları düşünürken kapı açıldı ve içeri Bay Jason girdi! Ama onun benimle ne alıp veremediği var?
"Nihayet uyandın."
Dedi sırıtarak.
"Beni neden buraya getirdin? Ben sana ne yaptım?!"
"Sen birşey yapmadın güzellik. Adrian'ın seni sevdiğini biliyorum. Bakalım şimdi ne yapıcak. Bence 'banane' diyordur. Sen onun umrunda bile değilsin."
"Beni neden kaçırdın!"
Dedim bağırarak.
"Canım istedi."
Dedi sırıtarak.
"Ya bırak beni! Ne demek canın istedi bırak beni!"
"Hayır bırakmayacağım!"
"Neden?"
"Çünkü seni seviyorum!"
Dedi önce şaşırdım. Sonra gülmeye başladım.
"Sen beni sevemezsin!"
"Neden?"
"Çünkü ben ne senin, nede Adrian'ın aşkına inanıyorum!"
"Demek Adriana aşık değilsin!?"
"Evet değilim!"
Dedim. Tamam hoşlanıyorum ama bu aşk değil. Sonra dediğim hoşuna gitmiş gibi dudakları yukarı kıvrıldı. Yaklaşıp yanağıma hızla bir öpücük kondurdu ve odadan çıktı. Bende oturup beklemeye başladım.
O durmadan bizim toplantılara girerdi. İyi birine benziyordu ama meğerse değilmiş. Acaba Adrian ile ne derdi vardıda beni kaçırdı. Gerçi ben ne alaka. Ben Adrian'ın umrunda bile değilim. Acaba annem ne yapıyor? Onu çok özledim. Buradan çıkınca eğer çıkabilirsem ilk iş annemin yanına gideceğim.
Adrian şirketin başına geçince başıma gelmeyen kalmadı! Hak etmediğim laflar, ilk öpücük, patronum olan kişiden aşk iltifati, onu sevmek zorunda olmam ve kaçırılmam! Kim bilir daha başıma neler gelicek. Bunları düşünerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.
🕛🕧🕐🕜🕑🕝🕒🕞🕓🕟🕔🕠🕕🕡🕖🕢🕗🕣🕘🕤🕙🕥🕚🕦
Gelen gürültü sesleriyle uyandım. Hava aydınlanmıştı ve aşağıdan çatışma sesleri geliyordu. Sonra çok tanıdık bir ses duydum.
"MARİNETTE!!"
Diye seslendi bu ses... Adrian. Beni bulmuştu gelmişti. O sırada kapı sert bir şekikde açıldı ve içeri Jason girdi. Kolumu var gücü ile sıkarak beni ayağa kaldırdı.
Çok sinirliydi. Kolumun acısından ağlamaya başladım. Beni sürüklemeye başladı. Osırada bir el Jasonun kolunu sıktı ve beni kurtardı baktığımda Adriandı.
Adrian Jasonu çok kötü bir şekilde dövüyordu. Bir an Jasona acıdım ama sonra bu acıma gitti. Adrian ayağa kalkmıştı. Bana baktı sanki gözlerinde korku vardı. Hemen gelip bana sarıldı. Kemiklerim kırıldı sanki. Bende ona sarıldım.
Ayrıldığımızda gene kendimi boşlukta gibi hissettim. Elimi nazikçe tutup merdivenlerden aşağı indirdi. Aşağısı çok kalabalıktı. Bazı adamlar yerde yatıyordu ve elleri ayakları bağlıydı. Bazıları işe onların başlarında dikiliyordu. Yerde yatan adamları ağızları burunları kanıyordu. Hepsi takım elbiseliydi.
O sırada içeri Alex, kumral şaçlı bir kız ve Bay Gabriel girdi eyvah! Kesin beni işten atıcak kesin. Hepsi beni gördüğünde rahat bir nefes aldılar.
"İyimisin Marinette kızım?"
Dedi Bay Gabriel. Bende iyiyim anlamında kafamı salladım. Hepimiz dışarı çıktık ama dışarısı buz gibiydi. Adrian beni kollarının arasına aldı. Bu sıcak hissetmemi sağladı.
İkimiz arabaya bindik. Diğerleri ise başka bir arabaya bindi. Adrian emniyet kemerimi takarken fazla yakındık ve kalbim sanki yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı.
Kafasını kaldırdı ve dudağıma bir öpücük kondurdu. Sonra kendi kemerinide takıp gaza bastı. Durduğumuzda geldiğimizi anladım. Baktığımda Agreste malikanesiydi. Arabadan inip evin içine girdik. Arkamızdan ise onlar girdi.
"İyisin değilmi Marinette?"
Dedi Alex bende;
"Evet iyiyim."
Dedim
"İyi olmana sevindik. Bu arada ben Aira memnun oldum."
Dedi o kumral saçlı kız içten olan gülümsemesi ile bende memnun oldum dedim. Yemek yedik konuştuk. Bay Gabriel hiç öyle kaba davranmadı. Aksine çok iyi davrandı.
Saat 9 olunca Adrian beni yukarı çıkartıp bir odaya girdi. Sanırım burası onun odası. Dolaptan bana bir t-short verip arkasını döndü. Bende üstümdekileri çıkartıp t-shortu giydim. Zaten elbise gibi oldu.
"Dönebilirsin."
Dedim.
Bana döndü ve gülümsedi. Yanıma gelip bana sarıldı. Bende ona sarıldım. Ayrıldığımızda yatağa yattı ve eliyle bana gel işareti yaptı. Bende gidip yanına yattım. Beni kendine çekti dudağıma bir öpücük koydu.
"Seni seviyorum Marinette."
Diyip uykuya daldı. Çok tatlı ama sanırım onu seviyorum. Bunları düşünerek kendimi uykunun kollerına bıraktım.
Devam Edecek
Evet arkadaşlar bugünlük bu kadar oy verip yorum yapmayı unutmayın bir sonraki bölümde görüşmek üzere by by 😘😘
Kelime sayısı= 643
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okyanus ve Zümrüt: Adrinette
FanfictionGüzeller güzeli bir moda tasarımcısı... Bir yandan yakışıklı ama soğuk tavırlı bir patron... İkisi de hiç aşık olmamış. Bu yüzden aşkın nasıl bir his olduğunu bilmiyorlar ama öğrenecekler.
