Sevebilirdi.

yazardan

Savaş ve Zeynep aynı evin içinde birinin mahkumiyeti diğerinin hayali olarak yaşamaya devam edebilecekler mi ? Savaş Zeynep'e zorla sahip olmuş Zeynep oğlunu alinin kucağına bırakmış ve intihar etmişti. Savaşin  Zeynep'e olan aşkı git gide takıntı hali alıcak ve bu kadına nefes aldirmayacakti. Savaş zeynebin intihar etmesini bi türlü hazmedemiyordu. Kahvaltı bitince Zeynep'e dönüp;
_"Bir daha böyle bi saçmalığa kalkismani istemiyorum anladın mı beni karıcığım ne yaparsan yap seni bırakmam bunu o küçük beynine yerlestir."
Zeynep suskunlukla dinledi savaşı tek bi tepki dahi vermeden. Savaş buna daha sinirlenmişti bileğini yumruk yaparak cam olan orta sehpaya hızlıca indirdi. Paramparça olan bi sehpa ve paramparça olan bi el . Elinden kanlar akarken Zeynep yine tepki vermedi savaş buna daha delirmiş bi şekilde.
_"ölmemi istiyorsun ama yok karıcığım sana cenneti verdim akillanmadin şimdi cehennemi yaşa bakalım."
Hızlıca zeynebin kolunu tuttum olduğu yerden kaldırdı ve sürükleyerek alt kata doğru götürdü.
_"savaş ne yapıyorsun bırak kolumu."
_" Gel buraya bakalım yeni savaşı sevecek misin ?
_"savaş lütfen lütfen bırak "
Savaş Zeynep'i çekiştirerek kapalı bi odaya soktu. Oda karanlık ve havasız di. Odanın içinde tam ortasinda bi yatak ve karşısında bi televizyon vardi. Zeynep'i yatağa fırlatıp;
_"Bi süre burda kalacaksın hayatım akillanana kadar yeni odan hayırlısı olsun "
Diyip zeynebin alnına bi öpücük kondurup hızlıca odadan çıktı. Zeynep arkasından kapıyı yumruklayip bağırsa bile savaşın umrunda olmadı. Yukarı çıkıp yardımcılara  salonu temizlemelerini  söyleyip zeynebin yanına inmemelerini de tembihleyerek bi üst kata odasına çıktı. Ellerini lavaboya dayayıp aynadaki yüzünü inceledi gerçekten öfkesini görebiliyordu. Bu kadına kendini sevdirememisti severek yanında tutamazdı Oda kölesi yapmaya karar verdi. Elini yıkadı ve elinden akan kan ve suyu izledi bi süre ardından hızlıca eline pansuman yapıp siyah takımlarını da üstüne geçirerek evden çıktı.
Bütün gün aklı odada kilitli kalan zeynepteydi. Islerini halledip ofisten çıktı. Ne kadar kizsada ne kadar yipransada aşıktı bu kadina.
Eve girer girmez alt kata indi. Odanın anahtarını cebinden çıkarıp kapıyı açtı odanın tek aydınlığı penceremden gelen bahçe isiklariydi. Gözleri Zeynep'i aradı yatağa baktığında zeynep yastığa sarılı bi şekilde saçları yataktan sarkan vaziyette uyuyordu. Eğildi yatağın önüne saçlarını topladı avuçlarında öpüp kokladı.
Dünyanın en güzel kokusu senin kokun be kadın dedi kısık sesle.
Zeynep gözlerini araladı karşısında savaşı görünce irkilip dogruldu. Savaş yatağın ucuna oturup zeynebin yüzüne baktı.
_"günaydın karıcığım"
_"savaş bugün bulutu görmem lazım aliyi arayıp bulutu bırakmasını ister misin?"
_"karşılığında Bana ne vereceksin karıcığım "
Zeynep şaşırdı bu adama verebileceği neyi vardı ki neyi kalmıştı. Savaşın sözlerindeki ima açıkça belliydi fakat anlamamış gibi yüzüne baktı savaşın.
_"Çok basit karıcığım ben sana oğlunu vericem peki sen "
_"Seninle uyuyabilirim oldu mu ?"
_"oldu karıcığım sadece koynuna süzülüp uyumak benim için yeterli."
Savaş zeynebin elinden tutup yukarı salona çıkardı biraz birşeyler yedikten sonra aliyi arayacağını şöyledi. Zeynep mutlu olmuştu oğlunu görecekti ya peki ali kabul etmezse diye düşündü.
Savaş cebinden telefonu çıkarıp aliyi aradı.
_"Selam komiser bugün Zeynep oğlunu görmek istiyor sen mi getirirsin ben mi alayım."
_"birazdan ben bırakırım zaten sizinle konuşacaklarım var"
_"Tamam"
Ali bi saat sonra bulutla kapıda belirmisti. Zeynep koşarak kapıyı açtı ve hemen oğluna sarıldı onu çok özlemişti. Buluttan küçücük kolları ile annesinin boynuna sarıldı.
_"annem mm"
_"oglumnmmm seni çok özledim anneciğim"
_"bende seni çok özledim."
Bulutu kucağına alıp salona gectiler hep birlikte.