Sevebilirdi.

zeynep

Bu adam delirmisti nasıl olucak ben aliyi nasıl terkedicem bugün ki olanlar neydi kafam allak bullak düşüncelerle eve yaklaşmıştık 150 metre kala  sağda durdurup indim arabadan.
Eve doğru ilerlerken elimi karnıma koydum hamile olabilirmiydim.
Köşedeki eczaneden bi test alıp hızlı adımlarla apartmana girdim. Bi kat çıktıktan sonra kapıyı açtım ve hemen banyoya girdim.
Testin sonucu ne kadar önemli olabilirdi ki her sekildede kafasını bana takmış ve onunla evlenmem gerektiğini söyleyen bi adam vardı.
Belki hamile olursam değişir vazgecer bu saçma intikam oyunundan diye düşünüp teste baktım.
Tek çizgi ve beraberinde gelen ikinci çizgi.
Hamileyim!
Sevdiğim adamdan hamileydim ve bi gram sevinç yoktu içimde oysa bu haberle havalara ucmam gerekiyordu.Sonra bi telefon pislik arıyordu. Acmayacaktim ama ya Ali'ye birşey yaparsa diye düşünüp bi süre çalan telefona bakıp açtım.
_"test sonucun ne?"
_"..."
_"test aldığını hatta yaptigini biliyorum şimdi söyle bana hamile misin?"
Nerden biliyor bu adam bu kadar şeyi hemen pencereden dışarı çıkıp sağa sola baktim. Köşedeki çınar ağacına yaslanan siyah giyinimli adamı görmemle perdeyi kapatmam bir oldu.
_"sana diyorum hamile misin?"
_"hamileyim."
_"o zman elini çabuk tut ve biran önce ayrıl o adam ha çocuğu söylemeyi aklından bile gecirme. Yarın seni alıcam saat dört gibi hazır ol."
Ne saçmalıyor bu adam neden beni alıcak ne istiyor bebeğimle birlikte onunla yaşayacağımı falan mi düşünüyor.Saçmalık ama ben ne yapacaktım şimdi.
_"seninle hiçbir yere gelmiyorum ben ve bu bebeği bilmek alinin en doğal hakkı sana seninle evlenecegimi söyledim ama bebeğim babasını bilecek ve bi poyraz olarak doğacak senin gibi bi pisliğin soyadını tasimasina asla izin vermicem."
Tek bi kelimesini dahi duymak istemiyordum ve telefonu suratına kapattım. Bi kaç aramasına da cevap vermeden banyoya doğru ilerledim.Suyu açtım ve kıyafetlerimi çıkarma gereği duymadan altına girdim. Ağlamamak için elimi sıkıyordum tirnaklarimin avuç içime baskı yaptığını fark edip açtım kızarmıştı. Bugün olanların yaşadığım onca şeyin su gibi akıp gitmesini istiyordum tek şey hariç bebeğim elimi karnıma koydum usulca seni asla birakmicam anneciğim benim mahkumiyetim senin ve babanın özgürlüğü olucak o yüzden sakın korkma ve annene sıkıca sarıl dedikten sonra duştan çıktım bornozumu giyinip salona doğru ilerledim.
O da ne pislik herif evime girmiş ve salonumda oturuyordu.Hızlıca yerinden doğrulup bana doğru ilerlerdi elleri ile çenemi sıkıp ;
_"bana bak sen kimsin ki yüzüme telefonu kapatıyorsun ha kim bundan sonra aradığım zaman açacak gel dediğim yere geleceksin yoksa bu kadar iyi niyetli olmam ve kocan bi toprak olur."
_"ali ali gelebilir lütfen git tamam yapmayacağım ama şimdi git lütfen."
Zaten gözlerime emanet olan gözyaşım çoktan kendini yanaklarıma doğru bırakmıştı.Çenemde hissettiğim elini tutup itsemde nafile o kadar güçlü tutuyordu ki benim bedenim bu adama karşı koyamayacak  kadar güçsüzdü.
_"canım yanıyor lütfen."
_"eşin şuan çok meşgul malum bitmek bilmeyen işleri bi gün başına bela olucak ama ne zman kim bilir."
_" canım yanıyor lutfen bırak ."
Çenemi bıraktı ellini alnıma koydu kafamı sağa oynattım ama iyice bastırmıştı.
_"ateşin var evde bornoz fantezisi mi yapıyorsun git giyin usuteceksin mutfak nerde buldum tamam girişteki sağ kapı."
Ne yaptığını anlamamıştım elini elnimdan çekince ellimi alnıma koydum ateşim var gibiydi. Karşısında daha fazla böyle duramazdin koşar adımlarla yatak odasına doğru ilerledim.
_"Koşma bebeğe zarar vereceksin."
Neydi bu şimdi duraksadım ve yavaş adımlarla odaya girdim giyindim gitmesini diliyordum lütfen o iğrenç suratını görmek istemiyorum.
Salona ilerlerken mutfaktan gelen çorba kokusu ile mutfağa yonelmistim. Tavuk suyuna çorba yapmış bi kaseye koymuş yanına bi kaç dilim limon ve bide not bırakmıştı.
Hasta olmanı istemiyorum  kendine dikkat et. Bu bi emirdir.
Ruhsuz adam bide not birakmisti.
Çorbayı aldığım gibi çöpe döktüm.Mutfağı topladım ve ali için yemekler yaptım.