The Contract

Bölüm 35: Mutluluğun riski

Dahyun'un Ağzından

"Hani sunbaenim!" Hani'nin bayıldığını görünce neredeyse bende bağıracaktım. Tüm görevliler Hani'nin yanına koştular, Momo onun yanına gitti ve onu taşıdı.

Neden bunu görmek zorundayım?

Jinja. Ne kadar da adiyim! Bu durumda nasıl kıskanırım? Demek istediğim, o bayıldı!

Aigoo Dahyunnie, BÖYLE HİSSETMEYİ KES.

Buna hakkın yok.

Burada kalmıştım, donmuş bir şekilde, Momo'nun benden uzaklaşmasını izliyordum. Kalbimin battığını ve gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum.

Kendime geldiğimde, acele ederek onları takip ettim, ayaklarım zayıf hissediyor ve içim acıyor olsa da.

Wae?

Bu acıyı hakketmek için ne yapmıştım?

Oraya gittiğimde, Momo'nun Hani'yi ambulansa bindirirken kafasını okşadığını gördüm. Momo şaşırarak bana döndü.

Yönetmen tamamen şaşırmıştı ve ne yapacağını bilmiyordu.

"Şimde ne yapacağız efendim?" Bir görevli yönetmene sordu. Alnındaki teri sildi ve kafasını salladı, "Bunu şimdi yapmalıyız, yeterli zamanımız yok. Ve Hani yakın zamanda iyileşecekmiş gibi görünmüyor. Ve ayrıca, ilk sahneyi bile oynayamıyor. Bu en öldürücü kısım."

Sonra minyon ve gözlüklü bir kadın yönetmenin önünde durdu, "İlk sahnede kız eski kız arkadaşının başka bir kıza sarıldığını görüyor. Kişinin yüzündeki acıyı görmemiz gerek. İlk sahneyi yapabilecek kapasiteye sahip birisini gördüm. Bence şu an Hani'nin yerine alabiliriz."

Hepimiz o kapasiteye sahip kadını bulmaya çalıştık. Momo biraz endişeli ve kafası karışmış duruyordu.

"Gerçekten mi yazar-nim? Kim?" Yönetmen sordu.

Bana baktı ve benim olduğum tarafı işaret etti, "Bu kız."

Jihyo'nun Ağzından

Harika. Oh sadece harika.

2yeon shipi yine kötü durumda.

"Nayeon ile ilgili bir sorun mu var?" Jeongyeon'un yatağına otururken ona sordum. Tüm gün boyunca canı sıkkındı ve hiç konuşmamıştı. Yani, biliyorum, çıldıracakmış gibi hissediyordum.

"Nereden biliyorsun?" Şaşırarak sordu.

"Nayeon senin vitaminin ya da sakinleştiricin. O seni tüm gün boyunca güldürebilen tek kişi ya da tüm hafta boyunca sessiz yapabilen." Ona gülümseyerek söyledim.

Başını eğdi, "O hep benim zayıflığım oldu...6 yıldır."

"Evet." Güldüm, "Her zaman çabuk sinirlenen birisi olmuşsundur ama bu Nayeon'a gelince, en üste çıkıyorsun. Onun azminden nefret ediyordun ve tüm gün tartışıyordunuz."

Sonunda gülümsemişti, "Evet, ediyordum. Sonra bir gün, o etrafımdayken sinir olduğumu fark ettim ama onu görmemek daha da sinir ediyordu."

Çocuksu oluşuna güldüm, küçük bir erkek çocuğunun ilk defa birisinden hoşlanması gibiydi. Söylerken iç çektim, "Çoktan 6 yıl oldu! Çoktan 35 bölüm---"

Ne dediğimi fark edince durdum, "Uhh d-demek istediğim...ne zaman ikiniz birlikte olacaksınız! 6 yıldır birbirinizin yanındaydınız."

"Buna ne diyorsun?" Jeongyeon avucuna iki dikey çizgi çizdi, "Sağdaki benim. Ve soldaki de Nayeon."