Yalan

228 2 0
                                    

Elif ve Deniz'in arası günden güne bozulmaktaydı.Sürekli en ufak bir şeyde kavga çıkıyordu.Evde huzur kalmamıştı.Sanki tatile kavga etmek için gelmişlerdi.Artık neredeyse her gece Deniz sarhoş oluyordu.Ve onun eve gelmediği her gece Mustafa gelmeye başlamıştı.

Masal Mustafa denilen herifi hiç sevmemişti.Gece gece ne işi vardı ki kendi evlerinde?

Bir gün yine pencerden Utku ile birbirlerine bakıp gülüşüyorlardı.Suratlarını şekilden şekle sokup eğleniyorlardı.Utku'nun elinde el feneri vardı.Gölgeye çeşitli şekliller veriyordu.Feneri eeline tutacak şekilde koydu.Kalp şekli yaptı.Masal yanındaki duvarda duran kalbe baktı.Yine kızardı.Ama Allah'tan geceydi de Utku onun kızardığını göremezdi.

Utkunun birden suratı asılmıştı.Masal ne olduğunu anlamadı.Yine yanlış bir şey mi yapmıştı?Utku sürekli uyuması için hareket yapıyordu.Masal tamam der gibi başını salladı ama annesini bulması gerekiyordu.Yatmadan önce ılık süt içmeliydi ve annesi hazırlardı.Evin her yerine baktı yoktu.En son aklına dışarı çıkmak geldi.Arka bahçeye gittiğinde şok oldu.Annesiyle o hiç sevmediği adam ne yapıyorlardı öyle?!O adam annesini dudağından öpüyordu!Buzdan heykel gibi kaldı.Birden gözlerini kapatan elin sıcaklığını hissetti.Bu Utku olmalıydı.Gözlerinden yaşlar süzülüyordu.Annesi telaşla:

-Kızım!Ne işin var senin burda?

-Sen babamı bu kötü adamla mı-

-Hayır!Yok öyle bir şey

-Yalancısın kötüsün sen!

-Kızım dur!!

Gözlerini tutan eli iteklediği gibi ağlaya ağlaya eve girdi.Elif kızının peşinden gidecekken evin girişinde onları izleyen Deniz'i gördü.

-Açıklayabilirim.Be-

-Yaptığın şeyin daha neyini açıklayacaksın ha?

-Yarın sabah defol git bu evden!

-Nereye giderim?

-Cehennemin dibine git.Bak o lanet herif de duruyor hala seni götürür.

-Deniz nolur-

-Kapa çeneni gir içeri!

Deniz Mustafa'ya döndü ve suratına tükürüp eve girdi.

Sabah erkenden Deniz kaybolmuştu.Elif ise eşyalarını hazırlıyordu.Melodi ise yanında ağlıyordu.

-Anne ne olur gitme!

Elif sadece susuyor aceleyle valizini topluyordu.Üstünü giyindiği gibi hızla evden ayrıldı.Masal kardeşine:

-Sem burada bekle tamam mı?Ben annemi geri getireceğim.

-Tamam

Masal annesinin arkasımdan topallayarak koşmaya çalışıyordu.Annesinden soğusa bile yine bir yanı onu çok seviyor ve kardeşi için geri dönmesini istiyordu.Annesi caddeden hızla karşıya geçti.Masal geçememişti.Annesi geçen bir taksiye işaret yaptı hızla binip gitti.Masal annesini yakalayabilmek için direk arabaların geçip geçmediğine bakmayarak yola fırladı.O an da hızlı geçen bir araç duramadı ve Masal'a çarptı.Masal'ın gözleri karardı.Son sözleri"Anne! "idi.

Aylardan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin