Çıkmaz Sokak

219 1 0
                                    

Şaşkınlıkla karışık bir heyecanla

   -Selam dedim.

İkizler ve İnci ağızları açık bir halde ikimizi izliyorlardı.

  Kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

   -Benim adım Kerem!

   -Ben de Masal.

  Birden sıkıca sarıldı.Şaşkınlığım biraz daha arttı.

   -Hoş geldin nakil öğrenci.Sizlere de  meraba kızlar.

  Hepsi aynı anda "Merhaba !" dedi.Bana sarılmayı bırakıp ıslık çalarak uzaklaştı.

  İkizler yanımda çığlık atıyorlardı resmen.

   -Benim fotoğrafımı niye çekti ki?

   -Çünkü o fotoğrafçı!!! diye üçü birden kulağımın dibinde bağırdı.

  Dördümüz aynı sınıftaydık.İkizler arkamıza, İnciyle ikimiz de pencere tarafından üçüncü sıraya geçtik.

  Okulun arka tarafı hemen karşısı denize bakıyordu.Bizim sınıf arka taraftaydı.Yani denizin eşsiz manzarasını izleyebiliyorduk.

  Okulda olan ilk dersim matematikçiyle oldu.Kadın çok kibardı.Adı Günay'dı.Beni sınıfla tanıştı.

   Tanışma faslını bir şey olmadan atlattığım için içim rahatlamıştı.Yerime oturduğumda İnci gülümseyerek elimi sıktı ve derse devam ettik.

    İkinci dersten sonra tenefüse İnciy'le kantinden bir şeyler almak için indik.

     Utku her an bir yerden karşıma çıkacakmış gibi geliyordu ve ödüm kopuyordu.

     Kantin dediğim aynı kafe gibi kocamandı.Burası böyleyse yemekhanesi nasıldır acaba diye içimden geçirmeden edemedim.

     Masalar ve sandalyeler turuncuydu.Masalardan birine oturdum.İçimden bir şarkı mırıldanarak ayağımla ritim tutuyordum(ben hala rüyada).Ta ki karşıma Utku'nun grubundaki çocukların-Kerem de dahil-hemen karşımdaki masada oturduklarını fark edene kadar.

     Açık kahve rengindeki çocuk telefonuyla meşgüldü.Diğer üçü gözlerini bana dikmiş izliyorlardı.O an sandalyemin etrafını lazerle yuvarlak çizilmesini ve aşağıya düşmeyi diledim.

     Kerem elini çenesine koyup masaya yaslanmış bana sevimli mi sevimli bir haliyle bakıyordu.Yanındaki sarışın kaşını kaldırmakla yetinirken, kumral olan Kerem'i dürtüklüyordu.Kerem'in umrunda değil gibiydi.

    İki ellerimi yanaklarıma bastırarak-çok fena kızarmış olmalıydılar!!-başımı çevirdim.

     Gülme sesleri duydum.Kesin bana gülüyorlardı.İnci'ye baktım.Sıranın sonlarındaydı.O gelinceye kadar ben ne yapacaktım?!

   Yandan yandan onları izliyordum.Utku yanlarında yoktu.Kerem'in bana böyle baktığını görse ne yapardı acaba?

   Kerem bir çocuğa sesleniyordu.

   -Hey, sen!

  Çocuk resmen sürünerek yanına gitti.

   -Yaklaş, bir şey söyleyeceğim.

  Çocuğun kulağına bir şeyler fisıldadı.Çocuk bir bana bir Kerem'e bakıyordu.Kerem çocuğa sert bir bakış attı.Çocuk korkarak kantine doğru fırlayıp sırayı yararak İnci'yi kolundan tutup en öne sürükledi.Yanlarındakiler öfkeli bakışlarla ikisini süzüyorlardı.İnci şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyor gibiydi.

Aylardan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin