Tutsak

180 2 0
                                    

Utku Masal'ın kapalı gözlerine bakıyordu.Her an elinden kayıp gidecekmişcesine onu sımsıkı tutuyordu.

-Seni seviyorum...Seni seviyorum diye fısıldadı Masal.

Utku şaşırdı.Kendini toparlamaya çalışıyordu.Kızın söylediği her harf kalbinin sarsıntılar geçirmesine sebep oluyordu.Fakat bu sözlerini kendisine mi söylediğinden emin olamadı.

Ümit'in de Masal'ın söylediklerini duyduğunu fark etmemişti.Ümit şüpheyle ikisini süzüyordu.O da şaşırmış görünse de konuşmadı.

Kerem el arabasından atladı ve yanlarına koştu.

-O nasıl?

-İyi.Yaralanmadı dedi Utku

Görevliler gürültüyü duyduklarında anında koşup gelmişler ve yıkılan rafları düzeltiyorlardı.Bazıları da yere saçılmış yiyecekleri topluyordu.

Masal kendine geldiğinde kendisini kucaklayan Utku'ya baktı.Gözleri bir saniyeliğine buluştu.

Utku ayağa kalkmasına yardım etti ve usulca yanından uzaklaştı.

Kerem Masal'a bir an boyunca sıkıca sarıldı.

-Ben iyiyim.Sorun yok.

Masal sadece çabucak marketten çıkıp her şeyden kurtulmak istiyordu.Kendinden kaçmak yatağına kıvrılıp uyumak istiyordu.

Diğerleriyle buluştular.Kasaya gittiler.Masal malzemeleri poşetlere koymaya yardım etti.

Poşetleri kendisi taşımamıştı.Beş tane erkek vardı sonuçta.İstese de onun taşımasına izin vermezlerdi zaten.

Yanlarından geçen kızlar onlara bakıp aralarında konuşuyorlardı.

Muhtemelen benim ne kadar sakar olduğumu konuşup gülüyorlardır diye düşündü Masal.

Kerem'in yanına oturdu.Arabada giderken halâ içi huzursuzdu.Kendini sakinleştirmeye çalıştı.

Baha'yla Yalçın da susuyorlardı.Yalçın havayı bir an olsun bozabilmek için radyoyu açtı.

Radyoda Baby Blue'dan "bump" çalıyordu.

Masal şarkıyı mırıldanıyordu.

Kerem onu biraz olsun neşelendirmke için şarkıya eşlik etmeye başladı.Baha ve Yalçın'da katıldı.

Sesleri birbirleriyle uyumlu ve hoş çıkıyordu.

Masal'ın aklına şarkının bir bölümünün anlamı geldi.

"Her zaman dedim ki bebeğim beni terk etme.

Çok duygusuzsun bana göre çok duygusuzsun.

...

...

Kalbim ellerinde ölüyor ama çarpıyor.

Çarpıyor çarpıyor...

Çarpıyor çarpıyor..."

•••

Yine yurda götürmemişlerdi.

İçimden bir ses hemen beni yurda geri götürmelerini istiyordu ama içimdeki sese uymadım.

Baha arabayı durdu.Dışarı çıktım.Serin havayı içime çektim.Arbalar garaja doğru giderken birlikte içeri girdik.

Selen gülucüklerle kapıda karşıladı.Ben de en sahte gülümsemelerimden birini taktım. Her ne kadar kızın üstüne atlayıp parçalara ayırmak istesemde.

Aylardan AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin